Όχι, όπως είπα δεν αλλάζει κάτι . Δεν επαναπαύεσαι σε καμία περίπτωση , αλλά ούτε θα κάτσεις να δεις ποιος φταίει περισσότερο και ποιος λιγότερο . Δεν έχει ουσία . Το μόνο που έχεις να κάνεις εσύ είναι να εκτιμάς όσα σου προσφέρονται και να είσαι σωστός\η απέναντι στον άλλον . Τα λάθη ανθρώπινα είναι .
4.9.2013 | 20:37
:)
Και σκέφτεσαι που έφταιξες . Αναρωτιέσαι . Αλλά δεν έχεις καμία απάντηση . Ή μάλλον έχεις, πολλές . Αλλά δεν ξέρεις αν κάποια από αυτές είναι πραγματικά σωστή . Κουραστικό αλλά και αναπόφευκτο . Να μην ξέρεις πότε να σταματήσεις και πότε να προχωρήσεις . Να μην ξέρεις πότε να κόψεις ταχύτητα και πότε να πατήσεις γκάζι για τα καλά . Και τι σε βοηθάει επιτέλους να μάθεις ; Τα γεγονότα ; Η πραγματικότητα ; Κάποιος άλλος ; Αυτός ; Εσύ ; . Πάλι δεν ξέρεις . Θα μάθεις όμως . Κάποια στιγμή θα μάθεις . Ψυχοφθόρο αλλά με αποτέλεσμα . Σε πολλές περιπτώσεις βέβαια, δεν μαθαίνεις ποτέ τι πραγματικά έφταιξε και συνεχίζεις να ελπίζεις και να εμπιστευέσαι τους ανθρώπους αλλά αν σταματήσεις, τότε πώς θα βρεις την αλήθεια σου ; .Πιστεύω πως μερικές καταστάσεις τις αντιμετωπίζουμε τελείως λάθος, τις κάνουμε περίπλοκες ενώ στην πραγματικότητα είναι πολύ εύκολες . Για παράδειγμα είμαστε και εμείς οι κυρίες οι οποίες όταν τελειώνει κάποια σχέση στη ζωή μας, (φιλική,ερωτική δεν έχει σημασία), ρίχνουμε πάντα το φταίξιμο σε εμάς . Πείτε το αφέλεια, βλακεία, όπως θέλετε αλλά το κάνουμε . Λες και στην οποιαδήποτε σχέση μας είμασταν μόνες μας . Πως ότι ζούσαμε το ζούσαμε μόνες μας . Όχι ότι εμείς δεν φταίμε , φυσικά . Απλά, όπως γίνεται συνήθως, ο ενάς απ΄τους δύο φταίει λίγο περισσότερο . Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία βέβαια αυτό, γιατί το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο τις περισσότερες φορές , χωρισμός , απομάκρυνση . Κι όμως, ενώ την έχεις "πατήσει" ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν, ξαναπροσπαθείς γιατί είσαι πεπεισμένη ότι κάποτε θα βρεις αυτόν που δένει με' σένα .Και έρχεται η αναθεματισμένη στιγμή που όχι, δεν τα έχεις δει όλα, δεν τα έχεις συναντήσει όλα, γιατί αυτό είναι αδύνατο να συμβεί, αλλά τέλος πάντων έχεις ζήσει διάφορα περιστατικά και λες : " Δεν ξέρω τι να σκεφτώ . Έχω πελαγώσει . Βαρέθηκα να ρίχνω το φταίξιμο σε 'μένα . Και πόσο μάλλον βαρέθηκα να λέω πως όλοι είναι μαλάκες " . Γιατί δεν είναι . Μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι λοιπόν . Όλοι οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους, δεν μπορούν όλοι να σου προσφέρουν τα ίδια . Αλλά το όμορφο είναι να σου προσφέρει ο καθένας όλα όσα μπορεί . Και το ακόμα πιο όμορφο είναι εσύ να το εκτιμάς δεόντως . Οπότε, το συμπέρασμα είναι, να εκτιμάτε πάντα όσα σας προσφέρουν και να μην ζητάτε ποτέ περισσότερα απ' όσα μπορεί ο άλλος να σας προσφέρει . Και φτου κι απ' την αρχή .
1