11.9.2013 | 09:41
6 μήνες πέρασαν και θα περάσουν και άλλοι ...
Ένα ολόκληρο εξάμηνο περίμενα να ξημερώσει να μπω στο λεωοφορείο να σε δώ καθώς πήγαινα για δουλειά ... 8 ώρες για να σχολάσω και ίσως να σε πετύχω πάλι στο γυρισμό ... έξι μήνες !!!! και τίποτα ... δεν έκατσες ούτε μια φορά δίπλα μου, δεν πήρα ούτε ένα χαμόγελο ... Αντιθέτως το χάριζες αλλού ... απλόχερα ... δεν μπορούσα να σου μιλήσω, να πώ τί; μου αρέσεις, θέλω να πάμε για καφέ; τώρα είμαι με άλλον ... αλλά όταν σε βλέπω σκέφτομαι ... γιατί να μην είσαι εσύ εκείνος .. γιατί είναι τόσο δύσκολο να μιλάς σε κάποιον που δεν γνωρίζεις αλλά το θέλεις τόσο πολύ; γιατί άγγιξες τόσο πολύ την ψυχή μου χωρίς να σε γνωρίζω;