ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι δεν είναι ένας χρόνος απο τότε που γνωριστήκαμε. Νόμιζα βρήκα μια φιλη πραγματική, την κολλητή μου. Έτσι με έβλεπε κι εκείνη, έτσι με αποκαλούσε. Τη γνώρισα σε μια εποχιακή δουλειά. Στην αρχή σεμνή, ταπεινή, ντροπαλή, λιγομίλητη. Αυτό με τράβηξε και την ξεχώρισα απο τις υπόλοιπες. Πέρασε πολύ δύσκολη φάση στη ζωή της, κρίση στο γάμο της γενικά, θάνατο της γιαγιάς της και σε όλα αυτά της στάθηκα ενώ την ήξερα δεν την ήξερα 2-3 μήνες. Απο τότε δεθήκαμε,άρχισε να με βλέπει τη κολλητή της, δε θα με άφηνε ποτέ, έτσι το έβλεπα κι εγώ! Αυτή με κάλεσε στη ζωή της. Απο Κάποιες φορές με τρόμαζε, όλη μέρα ήθελε να μιλάμε, να επικοινωνούμε, έλεγε δεν θα με αφήσει να φύγω απο τη ζωή της, αλλα σίγουρα χαιρόμουν που βρήκα κάποια να με νοιάζεται, έτσι νόμιζα.Καποια στιγμή λοιπόν πριν δυο τρεις μήνες τα ξεπέρασε όλα αυτά, ή μάλλον νομίζει ότι τα ξεπέρασε τα προβλήματά της, γελάει, άλλος άνθρωπος, επιτείθεται, μας τη λέει, έγινε τσαμπουκαλού, γενικά ένας άλλος άνθρωπος απο το καλό και γλυκό κοριτσάκι που γνώρισα, μια μαγκιόρα που θέλει να γίνεται το επίκεντρο και η προσοχή της παρέας. Προσπάθησα να τα παραβλέψω όλα αυτά!Λοιπόν, πλέον έχει κάνει νέες παρέες κι εμένα δεν με πήρε να πάω μαζί τους. Έπαψε να με παίρνει τηλέφωνο, έπαψε να νοιάζεται. Τώρα τη βλέπω πως είναι καλά, μάλλον είχε ανάγκη ένα θύμα εμένα, να της συμπαρασταθώ και τώρα που τα ξεπέρασε όλα με πουλάει έτσι.Πάει στα μέρη που εγώ της έμαθα, στα μαγαζιά που μαζί πηγαίναμε, κι εμένα δεν με παίρνει ένα τηλέφωνο να με ρωτήσει τι κάνω αν θέλω να βγώ.Δεν την παρακαλάω να βγω για καφέ, αν δεν θέλει να πάω δεν θα πάω με το ζόρι να φορτωθώ, την πήρα εγώ τελευταία φορά τηλέφωνο και ήταν ψυχρή. Της λέω τι έχει, δεν μου απαντάει. Λέει τίποτα.Νιώθω πως ήταν φιλία με ημερομηνία λήξης. Τη γνώρισα σε φάση δύσκολη που ήταν ευάλωτη και με βρήκε σαν στήριγμα, τον ψυχολόγο της, κορόιδο το λέω εγώ και τώρα που είναι καλά και τα ξανα βρήκε με όλους για εμένα δεν έχει χρόνο ούτε για ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα. Εγώ που τη στήριξα, που το έλεγε συνέχεια "αν δεν ήσουν εσύ τι θα έκανα".Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. Έκανα προσπάθεια αλλα δε μιλάει. Μάλλον δεν έχει τι να πει. Τί; Ότι πριν δεν είχε φίλες και με ήθελε για καβάτζα, τώρα που έκανε παρέες της είμαι περιττή; Τί να μου πεί;"Προσπαθώ να σκέφτομαι πως ήταν κάτι που απλά πέρασε απο τη ζωή μου και έφυγε. Μια εμπειρία ακόμη που πέρασε στο παρελθόν. Εκεί που νόμιζα βρήκα μια καλή φίλη γκρεμίστηκαν όλα. Δεν θέλω να την εκδικηθώ, δεν νιώθω μίσος ούτε κακία, νιώθω απογοήτευση και λύπη.Ελπιζω όταν ξανα αντιμετωπίσει τα δύσκολα και την παρατήσουν οι "παρέες της"να με θυμηθεί κ εγω θα αδιαφορήσω, μήπως και καταλάβει τι έχασε.