27.9.2013 | 03:37
ποσο λαθος εκανα..
που για σενα πεθαινα τωρα που με προδωσες το ξερω..ενταξει το ηξερα αλλα δεν ηθελα να καταλαβω-να το παραδεχτω//το χα προσπαθησει αλλα δεν το χα συνειδητοποιησει..τωρα ομως καταβαινω πως μου μιλουσες μονο γιατι ησουν μονος..μονο γιατι ενιωθες ευάλωτος..μονο γιατι δεν ειχες κατι αλλο..εγινα το παιχνιδι σου-το μοναδικο σου συμπληρωμα για τις κενες και αδειες-βαρετες ωρες σου..δεν ηθελες κατι παραπανω απο εμενα ..ηθελες μονο προσοχη..σε λυπαμαι που γεμιζες τις κενες σου ωρες με κατι που δεν ηθελες..εναν ανθρωπο-συμπληρωμα..εμενα εκεινες οι ωρες ηταν οι πιο γεματες - οι πιο χαρουμενες- οι πιο αγαπημενες. Δεν ειναι πως δεν σου κραταω κακια..ευχομαι ειλικρινα να υποφερεις και να νιωθεις συμπληρωμα του καθενος οπου κι αν βρισκεσαι..ευχομαι να λιωνεις και να κλαις..να παρακαλας για λιγη αγαπη και προσοχη και να μην βρισκεισ=ς πουθενα..εγω θα γινω καλα..ειμαι ηδη με οσες πληγες κι αν μου αφησες..ΜΙΣΩ τις πληγες που μου αφησες..μισω τα μερη που σε ειδα..ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ την αισθηση που μου αφηνες καθε φορα..αλλα εδω θα μαστε και θα δεις πως οποιος αντιμετωπιζει τα συναισθηματα των ανθρωπων σαν παιχνιδι ποναει και την πληρωνει ..ευχομαι να με παρακαλας..να σου αφησω τρυπα στην ψυχη σου που δε θα καλυπτεται μ ολη την προσοχη και τον ερωτα του κοσμου, γιατι η ψυχη και το μυαλο σου ειναι δικα μου