ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.10.2013 | 20:36

«Παράλογο …»

Μου έχει ξανασυμβεί άλλες μία φορά στο παρελθόν, αλλά αυτή τη φορά ξεπέρασε κατά πολύ τις προηγούμενες. Και αυτό που θα πω θα ήθελα να σχολιαστεί κυρίως από κοπέλες στην ηλικία μου (20 – 22 χρονών). Κατ’ αρχήν να πω, ότι γενικά με τις φιλικές σχέσεις πάντα είχα ένα θέμα από την άποψη της ποσότητας και της διάρκειας. Και με κοπέλες έχω άψογες αλλά κυρίως τυπικές σχέσεις εκτός από μια παιδική γνωστή. Και στην ηλικία που είμαι με ενδιαφέρει βασικά όπως είναι λογικό να κάνω μια σχέση της προκοπής μια και εκτός από κάτι σύντομο (ημερών) πριν 2 χρόνια δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα. Αυτά με την εισαγωγή … Το θέμα είναι λοιπόν ότι πριν περίπου 6 μήνες έτυχε να γνωρίσω μια κοπέλα μέσω ενός κοινού φίλου στη σχολή μου. Τα λέγαμε μια φορά τη βδομάδα τυπικά περίπου για κανένα 10λεπτο. Καλό παιδί και εμφανίσιμη δεν λέω, καλά τα λέγαμε. Δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι θα μπορούσε να πάει σε άλλο επίπεδο η επικοινωνία μας. Φτάνει Ιούνιος, τελειώνουν οι εξετάσεις τυχαίνει βρισκόμαστε τελευταία μέρα λέμε καλό καλοκαίρι και τα ρέστα. Μετά από λίγες μέρες αρχίζει ένα «ασφυκτικό πρέσινγκ» μέσα από το fb, να με ρωτάει κάθε μέρα τι κάνω, να μου λέει τι κάνει, πως αισθάνεται – περνάει, να μου μιλάει για οικογενειακά της θέματα αναλυτικότατα – σκέψεις τις για ώρες. Και εγώ που δεν θέλω και πολύ να αρχίσει το χέρι να γράφει, φτάσαμε να μιλάμε κάθε μέρα μέχρι και τα μέσα Ιούλη ακόμα και για κανένα 4 ωρο. Μου φάνηκε πολύ παράξενο το τόσο ενδιαφέρον. Και λέω κάποια στιγμή δεν ψαρεύω να δω τι θέλει ακριβώς, γιατί φιλενάδα και προσωπικός σύμβουλος δεν γίνομαι (μπας και γουστάρει δηλαδή). Φίλες έχει. Πόσο μάλλον όταν έχω άλλες προσωπικές προτεραιότητες. Πάνω, λοιπόν, στο ψάρεμα πετάει πως της αρέσει κάποιος από τη σχολή, ο οποίος είναι 1 έτος μεγαλύτερος μου (χωρίς να πει όνομα), τον οποίον τον γνώρισε τις ίδιες μέρες περίπου που γνωριστήκαμε. Στη συνέχεια προσθέτει πως αυτή τη στιγμή έχει πιει κιόλας και είναι ζαλισμένη και δεν μπορεί να μιλήσει άλλο. Κατάλαβα λοιπόν ότι δεν τρέχει κάτι το "ιδιαίτερο", αν και μου φάνηκε λίγο περίεργη η όλη φάση, και επειδή όπως είπα φιλενάδα δεν γίνομαι, είπαμε καλό καλοκαίρι. Πριν περίπου 20μέρες άρχισε πάλι να στέλνει μηνύματα στο κινητό και στο email, στέλνοντας μου μάλιστα και φωτο από τις διακοπές με την οικογένεια (έλειπε στο χωρίο της από μέσα ιουλίου έως σεπτέμβριο) και ρωτώντας κάθε άσχετα πράγματα που θα μπορούσε να βρει απάντηση και στο Internet. Απάντησα τυπικά σε ένα δύο από αυτά λέγοντας ότι θα τα πούμε κάποια στιγμή αόριστα στη σχολή αν τύχει και συναντηθούμε και εδώ και 5 μέρες κάνει κλήσεις στο κινητό όπου δεν απαντάω γιατί δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένας λόγος. Τι προσπαθεί να πετύχει και το κυριότερο τι δεν καταλαβαίνει; Νομίζω είμαι σαφέστατος εξ' αρχής … Υ.Γ. Στις αρχές Ιουλίου πριν το ψάρεμα είχα πει να πηγαίναμε και μια βόλτα, αλλά λέει όχι ακόμα γιατί δεν είναι σίγουρη ακόμα. Τι εννοούσε ενας Χριστός ξέρει ... Σαφώς και αυτή δεν έγινε ούτε θα γίνει ποτέ.
 
 
 
 
Scroll to top icon