6.10.2013 | 16:00
και καπως ετσι
δεν εχω να σου δωσω κατι αλλο. εχεις παρει εμενα. σε θελω τοσο που καποια βραδια πνιγομαι μακρια σου και εσυ μου ζητας το ακατορθωτο. ουτε εσυ μπορεις και το ξερεις. ξυπναω και κοιμαμαι με ενα φοβο-να γινω παρελθον- και δε μπορεις να με ηρεμησεις. και υπαρχουν στιγμες που νιωθω την αγαπη σου μεσα μου ακομα και οταν εσυ φαινεται να λειπεις. που θα παμε? τι θα γινει? θα τα τιναξεις ολα τελικα, ετσι?