ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βρίσκεσαι στην μετριότητά σου.Περνάνε μέρες, μήνες , χρόνια. Αποκτάς ισορροπίες και αισθάνεσαι ασφάλεια. Κάποια μέρα ξυπνάς, και η μετριότητα σε ενοχλεί, την μεταφράζεις ως στασιμότητα αλλά θέλει καιρό να αποδεχτείς ότι πρέπει να την αλλάξεις. Κι έρχεται κάποιος, έτσι, χωρίς να τον ψάξεις .. Απλά έρχεται. Σου δείχνει έναν άλλον κόσμο, πολύ διαφορετικό. Στην αρχή σε ξενίζει, μετά αρχίζει να σου αρέσει. Βρίσκεις τον εαυτό που δεν ήξερες ότι έχεις. Και αλλάζεις, βίαια. Και μαζί με σένα αλλάζουν κι όλα γύρω σου. Και τότε γίνεσαι εκτεθειμένος. Αλλά, αυτός ο περίεργος ξένος, που σε έβγαλε από κουτί σου, είναι εκεί και συνεχίζει να σου δείχνει τον κόσμο, όπως έχεις ανάγκη να τον δεις. Και μπορεί να μην είσαι , αλλά αισθάνεσαι δυνατή μέσα απ αυτόν. Και μετά.. Μετά φεύγει. Εκτεθειμένη, μόνη , "μικρή", πληγωμένη. Βουλιάζεις. Θεωρείς ότι πάντα χρειάζεται κάποιος για να σου δώσει μια ταυτότητα. Λήθαργος.Αλλά ξυπνάς και βλέπεις, βλέπεις καθαρά πως τελικά δεν ήταν αυτός που σε άλλαξε ,αλλά η δική σου ενδόμυχη ανάγκη. Ναι μπορεί όντως εκείνος να ήταν η αφορμή, αλλά μάλλον την έψαχνες κι αυτήν, κι ας μην το συνειδητοποιούσες. Σε ευχαριστώ αφορμή μου. Αλλά πλέον κατάλαβα ότι ήταν πραγματικά δικά μου τα "θέλω" και νομίζω πως θα γίνω άξια συνεχιστής αυτών , μόνη μου. Κι αν αποτύχω, τουλάχιστον ευθύνες θα ρίξω στον καθρέφτη μου -αφορμή μου-. Χ