ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον γνωρισα πριν απο 2 χρονια στο σχολειο εγω 1η λυκειου και αυτος το ιδιο στην ιδια ταξη, δε μου τραβηξε το ενδιαφερον καθολου σα παιδι και το στυλ του και ολα. Περυσι εφυγε και τωρα ξαναηρθε και ειναι ο ιδιος ιδιο στυλ ιδια μαλλια και εγω τον βλεπω συνεχεια δε ξερω γιατι το κανω αυτο αλλα τον βλεπω. Με κοιταει και τον κοιταω εκανα σημερα μαθημα 5 ωρες σχεδον στην ιδια ταξη και αυτος απ'εξω με κοιτουσε και ντρεπομουν να τον κοιταξω, ολη την ωρα με κοιταει συνεχεια και δε ξερω γιατι αλλα τα καστανα του ματια ειναι τοσο ομορφα που θελω να τα κοιταω για ωρα ομως δε το κανω και αν το κανω εστω για 1 λεπτο θα του χαμογελασω. Ειναι διαφορετικος, ο ιδιος μεν αλλα διαφορετικος γιατι νιωθω παραξενα οταν ειμαι κοντα του, υπαρχουν 250 αγορια στο σχολειο μου και εγω κοιταω αυτον. Επισης μιλαμε το απογευμα και λιγο το βραδυ οχι πολυ μιση ωρα μονο αλλα εγω θελω τοσο πολυ να περασει το απογευμα να παω σχολειο να τον δω που δε ξερω πραγματικα ολο αυτο ειναι καπως και αναρωτιεμαι και εγω σαν χαζη μηπως απλα με κοιταει φιλικα και οχι κατι αλλο; πραγματικα ειναι εντελως διαφορετικο αυτο που νιωθω γι'αυτον απ'οτι ενιωθα με τον οτιδηποτε, εχουμε και ιδιο ονομα δε ξερω μηπως τον ερωτευομαι;