28.10.2013 | 13:04
...
ζηλεύω τους φυσιολογικούς ανθρώπους...που έχουν φίλους γύρω τους να μοιράζονται πόνο και χαρά, έρωτα και χωρισμό...που μπορούν να αγαπηθούν και να έχουν την αντίληψη να το καταλάβουν...που δεν παλεύουν αδιέξοδες καταστάσεις με ανθρώπους που δεν τους αγάπησαν...που δέχονται και απόρριψη και επιτυχία και δεν εμμένουν στο παρελθόν που τους πλήγωσε...που ξέρουν τι θέλουν και αυτό έρχεται στη ζωή τους...που παίρνουνό,τι θέλουν σε αυτή ρη ζωή...που προχωρούν...που αγαπούν τον εαυτό τους...που δεν είναι καταθλιπτικοί...ζηλεύω...δεν θέλω να ανήκω πια στους "διαφορετικούς"...μα δεν μπορώ να το αλλάξω κι εύκολα...πονάω...