3.11.2013 | 23:10
Θα τα πω εδω
γιατι δεν μπορω να τα πω σε σενα.Απο τοτε που εφυγες αισθανομαι χαλια,ειναι λες και περπατω μονιμως σε τεντωμενο σκοινι.τις περισσοτερες μερες κλαιω και αισθανομαι καλυτερα μονο τις στιγμες που μιλαμε,ισως και για λιγο μετα μεχρι να θυμηθω οτι αν σε ξαναδω ποτε θα ειναι μετα απο 2 μηνες και αισθανομαι λες και πεφτω παλι στο κενο.ξερω οτι δεν νιωθουμε τα ιδια,ξερω οτι αν θες μπορεις να βρεις πολλες καλυτερες απο μενα και αυτο το κανει ακομα πιο δυσκολο.ισως δεν μου αξιζε αυτο που ζησαμε και για αυτο ποναω τοσο πολυ τωρα.θα ηθελα τοσο πολυ να ησουν εδω ,εστω μονο για αυτο το βραδυ,να με παρεις αγκαλια και να εξαφανισεις τους φοβους μου,οπως εκανες τοτε.να με βοηθησεις καπως γιατι δεν ξερω πως να το χειριστω ολο αυτο.μου λειπεις πολυ.δεν μετανιωνω ακομα για αυτο που ζησαμε αλλα φοβαμαι οτι στο τελος θα μου μεινουν μονο αυτος ο πονος που νιωθω και οι ανασφαλειες μου.και ο φοβος μου οτι θα μεινω μονη μου γιατι ισως τελικα δν μου αξιζει να με ερωτευτουν και να με αγαπησουν
