8.11.2013 | 00:17
Complexity
Πέντε χρόνια μετά την ακύρωση του δικού μας γάμου μαθαίνω για τον δικό σου...τι περίμενες θα μου πεις; Μήπως εσύ δεν προχώρησες...προχώρησα ναι κ είμαι ΠΟΛΥ καλύτερα...όμως το μυαλό παίζει περιεργα παιχνίδια...λες κ τόσα χρόνια προσπαθούσα να φτάσω αυτό που ήθελες, να γίνω αυτο που ήθελες..λες κ πίστευα πως μια μέρα θα συναντιόμασταν κ πλέον θα με ερωτευόσουν στ'αλήθεια κ θα συνεχίζαμε αυτό που βίαια διακοψαμε....μα ξαφνικά... game over! Πέφτω μούρη με μούρη με την πραγματικότητα κ το μόνο που νιώθω είναι πως σ'αγαπώ κ πως πάντα σ'αγαπούσα. "Κ σαν;" θα μου πεις... Σωστά. Να σε δω όμως μόνο είναι τόσο μεγάλη απαίτηση; Μια τυχαία συναντηση πέντε λεπτών. Να διαβάσω το βλέμμα σου... Σαν γάτα να κουλουριαστώ πλάι σου κ να σε περιεργαστώ είναι κάτι τόσο μεγάλο; Αστείοι είμαστε οι άνθρωπο...εκεί που ερωτευόμαστε κ αγαπάμε εκεί γινόμαστε ξένοι, άγνωστοι...