ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν μπορω να του το πω ομως μου λειπει.μου λειπει τοσο απολυτα,τοσο πολυ που δεν αντεχω αλλο.δεν μπορω να του πω τιποτα εχει πια "προχωρησει" τη ζωη του με μια αλλη κ εγω μετα απο τοσα χρονια δεν εχω καν το δικαιωμα να του πω οτι τον αγαπαω,οτι μου λειπει απ τη ζωη μου..δεν ξερω που ειναι,τι κανει,τιποτα και δεν το αντεχω.δεν το αντεχω να χανονται ετσι οι ανθρωποι,δε γινεται,δεν μπορω να το δεχτω.ολοι μου λενε να προχωρησω,να μην το σκεφτομαι τοσο,οτι εκεινος προχωρησε ας προχωρησω κ εγω ολα ομως ειναι μια κουβεντα.κανεις δεν μπορει να καταλαβει αυτο που περναω κ ποσο παλευω καθε μερα για να το αντεχω.να ειναι μακρια μου.να μην ξερω αν ειναι καλα.να με σκοτωνει η σκεψη οτι αν του συμβει κατι δε θα το μαθω.να σκεφτομαι πως με ξεχναει.πως τον εχασα για παντα.για ποσο να καταφερεις να τα διαχειριστεις ολα αυτα;εγω λοιπον δεν μπορω.δεν μπορω αλλο.δεν το αντεχω