12.11.2013 | 20:05
Αξίζει;
Αξίζει να προσπαθείς για κάποιον που ναι μεν σ' αγαπάει αλλά είναι τόσο αφοσιωμένος στη δουλειά του που δε σου δίνει αυτά που θέλεις από τη ζωή σου και από μία σχέση παρά μόνο μετά από πολύ καιρό και πολλή γκρίνια; Και όσο και να του το λες αυτό που παίρνεις πίσω είναι λόγια αγάπης, άντε και κανένα δώρο (έλεος θέλω να του τα πετάξω όλα στο κεφάλι). Γαμώτο στιγμές δικές μας θέλω, χρόνο δικό μας θέλω. Αισθάνομαι τόσο συχνά παραμελημένη, ότι εγώ προσφέρω αλλά δεν εκτιμάται τίποτα. Γιατί δηλαδή εγώ να τον σκέφτομαι κι εκείνος να με έχει δεδομένη και να μην κάνει τίποτα; Να παίρνει όσα χρειάζεται από εμένα αλλά εκείνος όταν χρειάζομαι κάτι (χρόνο, στιγμές, μια αγκαλιά) να λέει ότι είναι κουρασμένος κι ότι δεν έχω κατανόηση; Γιατί να καταλήγω να κλαίω μόνη μου καιρό τώρα; Σημειωτέον πρώτη σχέση, 8 χρόνων. Τον αγαπώ όσο τίποτα γαμώτο.
