ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η στιγμή που περίμενες. Η στιγμή δηλαδή που ένας φυσιολογικός άνθρωπος μπήκε στη ζωή σου. Ενώ όλα πάνε σκατά. Τσακώνεσαι ακατάπαυστα με την οικογένειά σου, χάνεις φίλους από τροχαία ατυχήματα, δεν έχεις δουλειά, λεφτά, βενζίνη, τσιγάρα, ασφάλεια στο ΙΚΑ, σκυλοτροφή, κάρτα, πετρέλαιο, καθαρό τζιν, μπαταρίες στο τηλεκοντρόλ, ψωμί του τοστ, ζεστό νερό... ξαφνικά βλέπεις ένα μικρό φως. Έναν φυσιολογικό άνθρωπο να σε πλησιάζει. Με ευγένεια, όρεξη και χαμόγελο. Νιώθεις αμέσως καλά. Δε χρειάζεται να το παίξεις σκληρή και δύσκολη... γιατί απλά, ωραία και χωρίς γρίφους, αναγραμματισμούς, μαθηματικές εξισώσεις... σε θέλει. Σε γουστάρει, σε βάζει στη ζωή του. Πάντα το παράπονο μας είναι ότι κάποιος μας άφησε, κάποιος δε μας θέλει, κατι φοβόμαστε να πούμε, κάτι περιμένουμε και δεν το παίρνουμε ποτέ, κάτι παριστάνουμε και κάτι μας λείπει. Τι πιο όμορφο από το αμοιβαίο, το ήσυχο και παρ'ολα αυτά δυνατό. Ένας άνθρωπος που φωνάζεις πως δεν είναι μαλάκας. Και το υπογράφεις με αίμα. Και πίστεψε με όταν όντως είναι σωστός, είσαι ακόμα σωστότερη! Υπάρχει ο σωστός άνθρωπος για όλους μας εκεί έξω... δε θέλει προσπάθεια, κυνήγι, αλλαγή συνηθειών και χαρακτήρα. Αρκεί το καθαρό βλέμμα...