ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και 6 μηνες,λελουδο 18 ετων,καθομαι και κλαιω τη μοιρα μου γιατι με παρατησε ο γκομενος,την επεσε στη φιλη μου,ειναι κλειστη η σχολη μου,με απερριψε ο αλλος γκομενος,δεν εχω λεφτα να βγαινω καθε μερα κλπ κλπ μαλακιες.Δε σκεφτηκα πως εχω 2 γονεις κι εναν αδερφο να με αγαπουν,ενα ζεστο σπιτι,μορφωση,υγεια,φιλες να περναμε καλα.κι ας μη βγαινω καθε μερα.κι ας μην εχω τωρα γκομενο.καποια στιγμη θα ερθει (ετσι δεν ειναι;) :)Ολα αυτα μου ηρθαν κατα νου διοτι θυμηθηκα ενα γνωστο μου παιδι.Οι 2 γονεις του ειναι ψυχικα ασθενεις,ανεργοι,φτωχοι,πολυ φτωχοι,και τα 4 παιδια τους δυστυχισμενα,χωρις φιλους,χωρις τιποτα..προφανως εχουν επηρεαστει απο την κατασταση των γονιων τους,ειναι 22 χρονων κι εχει ασπρισει το κεφαλι του ενος...παιζει μονος του μπασκετ στα παρκα..ποσο αχαριστη ειμαι..τπτ δε μου λειπει,τπτ...