ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι μερικές φορές, που βλέπω μία φωτογραφία,όχι αναγκαστικά δική μου,π.χ. μία φώτο από μία ωραία κοπέλα, ξαπλωμένη στη θάλασσα, ένα ωραίο κορμί, ανέμελο, να κοιτάζει το φωτογράφο, μέσα στην ηρεμία του έρωτά της.Κάτι τέτοιες στιγμές σε σκέφτομαι, κι ας έχουν περάσει χρόνια.Σκέφτομαι και μου φαίνεται απλά απίστευτο ότι το έζησα αυτό. Δεν έχει ξαναγίνει από τότε.Μου την έδινες στα νεύρα ώρες ώρες. Ναι, είναι αλήθεια.Αλλά πόσο ερωτευμένος ήμουνα μαζί σου. Τρελαινόμουνα. Κι εσύ. Το ξέρω.Κρίμα που τελείωσε. Αλλά πάνε χρόνια, και τίποτα δεν το έχει ξεπεράσει ακόμα. Δεν τον έχω ξαναζήσει τον αμοιβαίο έρωτα έκτοτε.Δεν ξέρεις πόσο μου λείπει αυτή η αίσθηση.Δε θα κακομοιριάσω, δε θα γκρινιάξω. Απλά έτσι είναι. Δεν μπορώ να πιέσω κάτι. Ό,τι είναι να ρθει, ό,τι θέλουμε κι αντέχουμε, έρχεται.Το λέω και χαμογελώ. Σ' ευχαριστώ. Μαζί σου έκανα, το όνειρο του έρωτα, πραγματικότητα.Και σ' αγαπώ ακόμα. Το ξέρεις.