ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

από τις πιο ωραίες αισθήσεις μου έχεις προκαλέσει με τη σιωπή σου και τη φαντασία σου. Πως μπερδεύονται τα πράγματα έτσι; Δεν αμφιβάλω ότι μπερδεύονται και για σένα. Όχι απαραίτητα για μένα, όμως σε όλα αυτά τα χρόνια που φτιάχνεις όνειρα, δεν αμφιβάλω ότι και άλλες ψυχές σε έχουν ερωτευτεί. Και ίσως να ερωτεύτηκες κι εσύ κάποτε. Δεν ξέρω πως είναι να ξέρεις ότι οι άνθρωποι σε ερωτεύονται για το πιο αληθινό σου κομμάτι, έστω και αν δεν το καταλαβαίνουν. Σε κάνουν να νιώθεις τυχερός και ίσως και να είσαι. Αν ερωτεύτηκες κι εσύ ποτέ, θα είδες πίσω από το περιτύλιγμα γι’αυτό.Είναι τόσες απορίες που έχω. Θα ήθελα να μπορούσα να έχω μια δική σου απάντηση σε αυτές. Δεν γίνεται όμως. Η απόσταση που μας χωρίζει είναι πραγματική. Νιώθω –και έχω νιώσει αρκετές φορές- αδύναμη και λίγη. Ότι δεν κατάφερα, ή δεν πρόλαβα ή δεν σκέφτηκα ή φοβήθηκα να πετάξω γρήγορα τις μάσκες μου και χωρίς ντροπή να σταθώ μπροστά σου γυμνή. Ότι υπήρχε ένας αγώνας δρόμου που τελείωσε κι εγώ μόλις πριν λίγο κατάλαβα ότι συμμετέχω. Ότι σε απογοήτευσα επειδή δεν είχα τις σωστές αναλογίες συνειδητοποίησης, αυτοπεποίθησης και αυτογνωσίας. Ότι ήμουν χαμένη σε παράλληλους κόσμους, ασυμβίβαστη και λίγη. Νιώθω λες και πρέπει να απολογηθώ για κάτι από αυτά σε κάποιον. Όμως ποιόν; Ας είναι. Έτσι είμαι. Merry Christmas