ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για τον Στελιο θα γνωριζετε. Σας εχω γραψει. Πριν λιγες μερες λοιπον πηρε τη 10ημερη αδεια του για τη Πρωτοχρονια! Θα θυμαστε τι μου ειχε "υποσχεθει" εκεινο το απογευματινο στην αδεια αποβαθρα του Πειραια. "θα σε παω βολτα και οχι μονο, με ενα εργαλειο που εφτιαξα εγω". Ή κατι τετοιο τελος παντων, γιαυτο σας ειπα αν θυμαστε:-PΕχθες λοιπον με πηρε τηλεφωνο απο το πρωι. ηταν αρκετουτσικες οι μερες που ειχε ανεβει Αθηνα, χωρις να με "ενοχλησει". Φυσικα ουτε και εγω. Ημουνσχεδον πεπεισμενος πως κατι χαλασε. Αλλωστε, ειπα στον εαυτο μου...παρα ειναι αντρακλας για να ειναι εστω αμφι. Πραγματικα. Οταν λοιπον ειδα κληση του, χαρηκα. Και χαρηκα διπλα διοτι εγω προσωπικα δεν του εδωσα ποτε τον αριθμο μου. Θα περνουσε που λετε με αυτο το εργαλειο να παμε εξω. Προτασεις στις προτασεις καταληξαμε σε καποιο καφε-μπαρ της Γλυφαδας. Πολυ ομορφη ατμοσφαιρα, ευγενικος κοσμος, εμφανισημος..ολα μελι γαλατακι! Την ειχαμε βρει εκει να σας το πω ετσι και δεν μας εβλεπα να φευγουμε γρηγορα. Την απολαυση αυτη την """χαλασε""" ο Στελιος οταν ειλικρινα γυρισε κι φωναξε στο σερβιτορο οτι θα φαει μπουνιδια συν κατι βρισιδια κλπ, να μην τα αναφερω. Θα μου πειτε ποιος ο λογος. Προφανως ο τυπος με βρηκε συμπαθητικο και με κερασε τοσα γλυκα απο το "καταστημα τους" που στο τελος βρεθηκαν στο τραπεζι μας 3 σουφλε 1 ποτηρι τεραστιο με παγωτο και εκμεκ εξισου...με παγωτο. Ενταξει δε μιυ εβγαινε να του μιλησω ασχημα γιατι δεν εκανε και κατι το κακο. Απο οσο καταλαβα απλως προσπαθησε να κερδισει καποιο εδαφος. Πολυ χαλαρα & χαμογελαστα του ειπα να μη με κερναει το καταστημα τους αλλο παγωτο γιατι εχουμε σπιτι μωρο:-P. Μετα απο αυτο ηταν που φωναξε ο Στελιος και με σηκωσε απο το χερι ετσι δυνατα που ο κοσμος γελουσε. Μαλλον το κινητρο(επειδη δλδ με κερασε ο σερ ιτορος)δεν δικαιολογουσε την αγρια αυτη συμπεριφορα του, χαχα. Με κοιταζει κιολας και μου λεει "προχωρα μη φας τιποτα μπουνιες". Του λεω και εγω "ποποπο...τι αντραςς". Οταν φυγαμε μας ανοιξε ο τυπος τη πορτα και του ειπα επιτηδες καλες γιορτες. Ειχαμε γινει 2)3 ατομα θεαμα μεσα σε ενα καφε που δεν επεφτε καρφιτσα. Δε με ενοιαζε ομως. Πλακα ειχε . Ομορφο συμβαν. Μπηκαμε στο αμαξι-εργαλειο. Δεν εβγαλε κιχ στην αρχη. Τιποτα μα τιποτα. Οδηγουσε μονο και ειχε ενα τερμα ανοιχτο τζαμι. Απλως τον χαιδεψα και του ειπα "κλεισε λιγακι μας ψοφησες". Αυτος ακομα ντομπρος σοβαρος αντρακλας. Φτανουμε σπιτι του στη Πετρουπολη. Ειπαμε να βαλουμε τηγανι να φτιαξουμε και καλα να φαμε κατι. Νταξι, μη νομιζετε..πιο πολυ για να συνελθει και να χαλαρωσει. Αλλωστε θα ετρωγε αυτος που τρεφεται με δυο ανασες ολη μερα; Ή εγω που το μονο που δεν σκεφτομουν ηταν το φαγητο; Παει να ακουμπησει το τηγανι στην εστια και πεφτουν ΟΛΑ τα ρευματα. Γενικο μπλακ αουτ! Εμεινα με 1 πηρουνι στο χερι κι αυτος με το τηγανι. Με κοιταει, τον κοιταω...και επιτελους γελουσε. Δεν περιμενα να σπασει τη 'ξινιλα' του ενα τηγανακι. Τεσπα, μπηκε, βγηκε και μου λεει καηκε μια κολωνα θα ερθει το ρευμα σε 4 ωρες. Θα φαμε τοστ; Δεν πεινουσα ετσι κι αλλιως, του απαντω.Ανεβαινω και καθομαι στο παγκο. Βγαζει αυτος τα υλικα τα ακουμπαει διπλα μου κι πιανει ενα κουταλι να βαλει mayo. Εντωμεταξυ με ενα 'υφακι' ακομα απο το συμβαν λες και εφταιξα εγω σε κατι. Ε τον κοιτουσα και εγω ειρωνικα. Ενιωθες ομως πως επικρατουσε μια γλυκα ρε παιδι μου. Του παιρνω το κουταλι απο το χερι, ασε λεω θα σου βαλω εγω. Βυθιζω αυτο στο βαζακι και απλωνω την mayo με τη κατω επιφανεια του κουταλιου, στο ψωμακι. Οποτε αντιλαμβανεστε ειχε παραμεινει καποια ποσοτητα πανω σε αυτη την επιφανεια. Σηκωνω το χερι μου οπως ειναι διπλα μου αυτος και εγω στο παγκο πανω..τον αγγιζω κατα μηκος των αδενων στο λαιμο και τον φερνω μπροστα μου. Απλωσα ολη τη μαγιονεζα απο το κουταλι στα χειλη του. Εκει ηταν που ηρεμησε τελειως. Ισως μα 'ζηλεψε' και απλως ηθελε την 'επιβεβαιωση' του(;). Εβαλα και τα δυο μου χερια πισω στο σβερκο του και στα μαλλια του και τον φιλησα πολυ λαχταριστα και ηρεμα ωστε να καταλαβει πως για εμενα ειναι αυτος. Φυσικα αντεδρασε με ενα φοβερο τροπο. Ευχομαι ολοι κι ολες...καθε φιλι που σας σκανε να μοιαζει με του Στελιου. Να μην χορταινεις! Παρατησε ψωμια τυρια στη μεση κι τεσπα βρεθηκαμε στο δωματιο του σε μια κρεβατοκαμαρα μεσαστο απολυτο σκοταδι(κερια ειχε μονο η κουζινα)με μονα συνεργα τα λογιαμας και την αφη μας. Ενα κανονικα θα επρεπε να ειχαμε παγωσει τοση ωρα χωρις ρευμα, σας βεβαιωνω πως δεν κρυωσαμε ουτε λεπτο. Ακομα κι οταν καπνιζε, παλι δεν κρυωναμε. Ειχε κατι η αυρα του, η μυρωδια του, τα πεδια τριγυρο του. Κι ειναι ενα τοσο απλο 23αρικο ατομο. Κι ομως τοσο διαφορετικο απο καθε αλλο! Η πιο απολαυστικη διακοπη ρευματος. Ειλικρινα, πραγματικα και με ολο μου το ειναι. Υ.Γ: για το μονο που "στεναχωρεθηκα" ηταν που ακυρωσε την βραδινη του εξοδο στα μπουζουκια με τη κοπελα του. Α, το ρευμα ειχε ερθει....:)Θελω να σας πω . . . . . . . Καθε σας ελατωμα(δε ξερω πωςνα το γραψω)να το εκμεταλευεστε(ουτε αυτο:)για καλο. Χρησιμοποιηστε το καταλληλως δηλαδη. Οπως εγω που κουβαλω μια σνομπαρια απο οταμ γεννηθηκα και την χρησιμοποιω οταν θελω. Καταλληλως ομως. Εκει ειναι η μαγκια. Κι ετσι, παραδοξως...παντα ελκω κοσμο. Θα μου πειτε που ειδες τη σνομπαρια. Μα, καθε μου κινηση..απο τη μαγιονεζα ως το παραθυρο..απο το ποποπο τι αντρας ως το ειρωνικο βλεμμα και το καλες γιορτες στο σερβιτορο...ηταν σνομπ. Κυρια χαρακτηριστικα. Δειτε ομως που κατεληξα. Με εναν ατιμο ΑΝΤΡΑ που ακουει στο ονομα Στελιος(ξερετε την ιστορια. Δεν ειναι τυχαιος)και που φορουσε τη νυχτα εκεινη ενα πανεμορφο....μποξερακι! Καλη χρονια να εχουμε παιδες μου...και καλες τυχες επισης! Να περασετε καλα!:)Ο γραφων