ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα σας πω μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία,δικιά μου που συνέβη μόλις πριν από μερικές ώρες!Απόψε είναι Σάββατο και ήθελα πολύ να βγω μια βόλτα.Να φλερτάρω και να περάσω καλά.Σε γενικές γραμμές να διασκεδάσω.Δεν είχα παρέα.Έτσι λοιπόν σαν απελπισμένος που ήμουν άνοιξα το τηλέφωνο και κοιτούσα τις επαφές για να δω αν υπάρχει κάποιο διαθέσιμο άτομο να βγούμε.Πήρα κάμποσα τηλέφωνα και κατέληξα να βγω με μια παλιά γνωστή από το λύκειο η οποία πάντα με γούσταρε(Εγώ όχι,αρκετά άσχημη από εκείνες που ντρέπεσαι να βγάλεις έξω).Τις είπα να φέρει την παρέα της(φίλες,φίλους να γνωρίσω και εγώ νέο κόσμο)αλλά εκείνη ήρθε μόνη(ευκαιρία να με ρίξει).Πήγαμε σε ένα ωραίο clubaki στην Αθήνα.Συγκεκριμένα στο Art που βρίσκετε στα Άνω Πατήσια.Μπήκαμε μέσα κάτσαμε και παραγγείλαμε το ποτό μας.Ρίχνω μια ματιά μέσα στο χώρο και οι περισσότερες παρέες ήταν ανάμικτες.Δεν είχε κοπέλες μόνες(είχε σε πολύ μακρινό τραπέζι που δεν έβλεπα καν).Έβλεπα τόσα παιδιά να είναι σε μεγάλες παρέες με αγόρια και κορίτσια και εγώ έλεγα μέσα μου....Γενικά πέρασα καλά.Κουβέντιασα με την γνωστή μου,γελάσαμε αλλά ένα ακόμα βράδυ το πέρασα στο κενό.Η ψυχή μου πονούσε.Γιατί όσο και αν δεν μπορείτε να το πιστέψετε γιατί δεν με ξέρετε είμαι μια χαρά παιδί.Όμορφος,γυμνασμένος,ευγενικός,μορφωμένος,στυλάτος,και σε γενικές γραμμές ένα άτομο που είναι ψυχούλα και δίνω χαρά σε παρέες.Το γιατί δεν έχω παρέες είναι μεγάλη ιστορία που δεν μπορώ να την αναλύσω εδώ.Έχει να κάνει με μεταθέσεις των γονιών μου με αποτέλεσμα να χαθώ και να γυρίσω απότομα πίσω και να μην έχω κανένα παρά μόνο 3 παλιούς γνωστούς οι οποίοι κοιτάνε να με φάνε λες και τους έκανα κάτι κακό.Αυτό που περιμένω είναι πως και πως να έρθει η νέα φοιτητική χρονιά να πάω να γραφτώ σε κάποιο ιεκ(Επειδή δεν πέρασα και κάπου)να δικτυωθώ και να φτιάξω την ζωούλα μου.Όσον αφορά το πως τελείωσα την βραδιά μου...Αφού άφησα την γνωστή μου στο σπίτι της στον Ασπρόπυργο στον γυρισμό σταμάτησα στο vromiko στο παλατάκι και εξηγήθηκα μια σαντουιτσάρα και μια μπυρίτσα special.Τώρα σπιτάκι μόλις ήρθα και γράφω εδώ...Είναι κρίμα να είμαι ωραίος,ελεύθερος,ανοιχτόμυαλος,αισθηματίας και να μην έχω κοπέλα και πόσο μάλλον παρέες να κυκλοφορώ(Γιατί αν είχα παρέες να βγαίνω συχνά σίγουρα θα είχα κοπέλα)Απόψε είδα πολλές να με κοιτάνε αλλά ήταν συνοδευόμενες δεν μπορούσα να μιλήσω!Πείτε μου ρε γαμώτο μου...Με νιώθει κανείς?Υπάρχει κανένας άλλος?Αν υπάρχει να μοιραστούμε αυτό που νιώθουμε..Όσον αφορά τα συναισθήματα χαράς είναι αυτό το συναίσθημα της θετικής ενέργειας που μου λέει κάπου βαθιά μέσα μου ότι θα έρθει κάποτε και η σειρά μου να τα κάνω όλα αυτά γιατί ο θεός για όλους έχει μια φωλίτσα!!!