ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βλέπω και τους πιάνει κάποιους μια αναταραχή να το πω, ενθουσιασμός, ανυπομονησία-δεν ξέρω, που θα μπει ο καινούριος χρόνος. Ε και τι έγινε; Δεν καταλαβαίνω πως είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος ότι ένα διαφορετικό ψηφίο στο τέλος θα φέρει τα πάνω-κάτω στη ζωή του. Εννοώ ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση της ζωής του και όλοι μας οργανώνουμε την καθημερινότητά μας με τον δικό μας τρόπο. Αν δεν είμαστε ικανοποιημένοι, πάει να πει πως κάποια πρότυπα τα έχουμε διαμορφώσει λάθος. Αν θέλουμε κάποια σημαντική αλλαγή, δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε το νέο έτος να τη φέρει από μόνο του, οποιαδήποτε στιγμή είναι κατάλληλη για να κάνουμε κάτι ουσιώδες, αρκεί να έχουμε συνειδητοποιήσει τι είναι αυτό που κάνουμε λάθος, και όχι να τα ρίχνουμε όλα από δω κι από κει… «Φταίει η κρίση, φταίει η πίεση, φταίει το αδιέξοδο (seriously, πάντα υπάρχει διέξοδος), φταίει το αφεντικό, φταίει ο σκύλος του γείτονα». Οκ, κάποια πράγματα είναι αναπόφευκτα, δηλαδή κανένας δεν μπορεί ας πούμε να μαζέψει και να φροντίσει όλους τους άστεγους που υπάρχουν, ώστε να κάνει μια αξιοθαύμαστη κοινωνική προσφορά, αλλά μπορεί τουλάχιστον να μην παραπονιέται για ψύλλου πήδημα. Και ομολογώ πως με ενοχλεί να βλέπω κόσμο να θεωρεί δεδομένο δώρο του Άγιου Βασίλη το τελευταίο iphone, ipad, macbook κτλ. Με αυτόν τον τρόπο, καμία αλλαγή δεν πρόκειται να έρθει, τα ίδια χάλια θα είναι και το 14, και μετά η ίδια ιστορία και για το 15. Καμία ελπίδα.