10.1.2014 | 18:10
Η εξομολόγηση ενός Μπάτσου
είμαι ένας νεαρός μπάτσος , πριν μερικά χρόνια κατάφερα και μπήκα στην ακαδημία , μου κάνανε καψόνια οι παλιοί σε σημείο τέτοιο που σχεδόν τα παράτησα αλλά άντεξα ... μια ζωή ήμουνα ένα πρόσχαρο παιδί με τις παρέες μου ,χαβαλετζης ήμουνα , όπου βρεθο και όπου σταθώ να κάνω πλάκα , ερωτεύτηκα αρκετές κοπέλες που δε με θέλανε , με σκότωσε αυτό δε σας το κρύβω , αλλά είχα και δύο τρία τυχερά με κάποιες συνομήλικές ...τώρα πλέον κυρίως βγαίνω μαζί με συνάδελφο για περιπολία και περιστασιακούς ελέγχους , ενίοτε κάνω τον γραφιά , που και που με αναγκάζουν σαν νιούφη να γράφω αναφορές αλλονών , δε το κρύβω ότι νιώθω περήφανος σαν φοράω την στολή και πόσο μάλλον που κουβαλάω και το χειροπιστολο ...αλλά με πληγώνει που ενώ είμαι απλά ένα ακόμα παιδί εικοσιέξι χρονώ , όλοι μα όλοι σας βρίζετε και κορόιδευτε τους μπάτσους !!!!! ρε παιδιά τι σας έκανα κακό ? γιατί μας τσουβαλιάζετε έτσι όλους ?