12.1.2014 | 00:05
Mid...semi...Dim
Σκηνή Στεκόμουν στα πίσω καθίσματα του ρόλου που ύφαινες από παιδί σ' έβλεπα λυσσαλέα να γεννιέσαι κάθε φορά στην όψη ενός φωτός.Το φως σε έβρεχε απλόχερα.Τι απόλαυση να σε κοιτώ έτσι λευκή και καινούργια ντυμένη στο γυμνό σου μετάξι...Λάγνα και θαρραλέα διψούσα ξανά και ξανά να σε αγκαλιάζω αέναος θεατής του ίδιου έργου που εσύ δεν πίστεψες ποτέ…Μίδας * Προς Mid *Εξακολουθείς να επαναλαμβάνεις το ίδιο υπέρμετρα εγωιστικό λάθος.... Να περιμένεις στο μαύρο σου δωμάτιο... μέσα στις μαύρες σκέψεις σου ....να ψάχνεις την μούσα σου μέσα από κάθε μούσα που συναντάς στα social media ...ΕΝΩ ΤΗΝ ΒΡΗΚΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΔΙΩΞΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ....ενώ ποτέ δεν την συνάντησες!Δέξου επιτέλους την πραγματικότητα!Πως είσαι ΔΕΙΛΟΣ ΨΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΑΡΡΩΣΤΟΣ