ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριζόμαστε εδώ και δυο μήνες σε μια ομάδα που μαζευόμαστε. ΝΟΜΙΖΑ πως κάτι έτρεχε μεταξύ μας και πήρα το θάρρος να την ζητήσω να βγούμε. Μου είπε εντάξει και τρελάθηκα από την χαρά μου. Τις μέρες που μεσολάβησαν για το ραντεβού εγώ τη σκεφτόμουν συνέχεια, έκανα όνειρα πως θα προχωρήσει το θέμα μαζί της κ.α. με λίγα λόγια είχα πολύ έντονα συναισθήματα γι αυτήν. Το ραντεβού ήταν σήμερα, από το μεσημέρι ετοιμάζομαι, σινιαρίζομαι και περιμένω με ανυπομονησία. Στέλνει μνμ και μου λέει ξέρεις δεν μπορώ αυτήν την ώρα πιο αργά. Της λέω οκ, όταν μπορείς πες μου. Τρώω την πρώτη κρυάδα. Με παίρνει μετά από μια ώρα μου λέει οκ να βρεθούμε εκεί, θα έρθει μαζί μας και ο ΤΑΔΕ!! Παθαίνω τραλαλά, λέω ρε φούστη τι γίνεται; Εγω σου ζητάω ραντεβού κι έρχεται και τρίτος;;;Ξέκοψε το μου από την αρχή, πες μου όχι, μην μου κάνεις παιχνίδια. Πάω εκεί ¨φορτωμένος" αλλά ήρεμος. Ο τρίτος δεν είχε έρθει ακόμα και της τα λέω χύμα: Δες, σε γουστάρω, και καλύτερα να μου το έλεγες από την αρχή, παρά αυτό κλπ. και με κοιτάει σαν αποσβολωμένη ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ μου λέει. Νόμιζα θα βγαίναμε φιλικά.Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, εγώ έπλαθα έρωτες μαζί της κι αυτή σημασία δεν μου έδινε. Και καταλήγω:- Είμαι φαντασιόπληκτος, το πρωί αν με ρωτούσες θα σου έλεγα το κορίτσι με γουστάρει τρελά.- Έχω μείνει ακόμα στην εφηβική ηλικία (30+ είμαι), σκέφτομαι έρωτες κλπ. όταν τη ρώτησα καλά εσύ δεν τσιμπιέσαι με κάποιον χωρίς να τον έχει γνωρίσει πρώτα καλά; μου λέει ναι όταν ήμουν έφηβη.Θέλω να μπορούσα να είμαι αυτάρκης με τον εαυτό μου και να μην τα χρειάζομαι όλα αυτά, αλλά δεν μπορώ ακόμα θα το παλέψω όμως. Και το γαμώτο ξέρεις ποιο είναι στην όλη φάση; πως και ωραίο παιδί είμαι αλλά το κυριότερο έχω ΤΟΣΑ να δώσω και δεν βρίσκω ανταπόκριση.Ωραία φάπα η σημερινή, από τις δυνατές, τουλάχιστον να πάρω το μάθημα μου.