ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν παιδιά πήρα κι εγώ την απόφαση να γράψω εδώ γιατί πολλά από αυτά που διαβάζω με στεναχωρούν. Βλέπω ότι υπάρχει πολύς πόνος εκεί έξω. Πόνος που οι περισσότεροι κρατάτε μέσα σας. Το ξέρω, στη ζωή τα πράγματα δεν έχρονται έτσι όπως θέλουμε, το έχω ζήσει. Όμως συνεχίζω να πιστεύω ότι εμείς κρατάμε την ευτυχία στα χέρια μας. Για να γίνουμε ευτυχισμένοι πρέπει να το θέλουμε και να το προσπαθούμε, δε γίνονται όλα μαγικά. Η ζωή είναι ένα μάθημα και πολλές φορές δείχνει με τον σκληρότερο τρόπο το πρόσωπό της. Άνθρωποι που εμπιστευτήκαμε μας προδίδουν, αγαπημένα μας πρόσωπα χάνονται, φίλοι που πληγώνουν...το θέμα είναι μέσα από όλα αυτά να προσπαθήσουμε να μάθουμε κάτι. Το ξέρω, θα κλάψουμε, θα στεναχωρηθούμε, θα νιώσουμε πως δε μας χωράει ο τόπος. Όμως, κάποια στιγμή πρέπει να το πάρουμε απόφαση και να σηκωθούμε. Γι'αυτό λοιπόν, βγείτε, γνωρίστε καινούριους ανθρώπους, κάν'τε μια βόλτα μόνοι σας να τα βρείτε με τον εαυτό σας, μοιράστε το χαμόγελό σας στους γύρω σας, όσο δύσκολο κι αν είναι..Μην σταματάτε να χαμογελάτε βρε παιδιά. Μια ζωή την έχουμε για να την περνάμε μέσα στη στεναχώρια. Αγαπήστε τον εαυτό σας και μην αφήνετε κανέναν να σας πληγώνει. Είστε μοναδικοί, μην το ξεχνάτε αυτό. Συγγνώμη αν σας κούρασα, είμαι πολυλογού :P Αυτά και να προσέχετε.