ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δε ξερω απο που να το πιασω..μετα το λυκειο εχασα τις παλιες παρεες εμεινα χωρις φιλους,στη σχολη γνωρισα ατομα αλλα χωρις πολλα πολλα και παραμενω στην ιδια κατασταση.γνωριμιες αρκετες οπου παω ξερω κοσμο αλλα μεχρι εκει,καθε βραδυ μονος και βγαινω σπανια.με τις κοπελες ειμαι τελειως κοπανος,ενω απο εμφανιση και μονο εχω απειρες ευκαιριες δε κανω τιποτα..μεχρι και με δυο κοπελες που ειχαν τρελαθει μαζι μου καταφερα να μη γινει τιποτα.απο λεφτα τελειως αφραγκος και μενω με τους δικους μου στο ιδιο σπιτι και ανεχομαι και τη γκρινια τους για τα παντα.και βρισκομαι στο 3ο ετος χωρις λεφτα,φιλους,κοπελα και ο καιρος περναει.δεν βλεπω τι μπορει να αλλαξει,καθε μερα βγαινω εξω με σκοπο να αλλαξω τα παντα και καθε μερα γυρναω με κατεβασμενα μουτρα ενα χρονο τωρα.βασικα εχω αρχισει και νιωθω τελειως αχρηστος και καθε μερα απογοητευομαι ακομα πιο πολυ.