ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πες μου πως ειναι να ξερεις τον μεγαλο σου ερωτα; Φανταζομαι δεν υπαρχει πιο ικανοποιητικο και μεστο συναισθημα. Πες μου ομως πως ειναι να ξερεις οτι ο μεγαλος σου ερωτας δεν μπορει να ειναι πλαι σου; Πες μου πως ειναι να εχεις νιωσει το αγγιγμα της, το σωμα της πανω στο δικο σου, να εχει γεμίσει το κορμι σου με τα υγρα φιλια της ; Ρωταω πως, πως ειναι; Γιατι εγω δεν αντεχω να το σκεφτω, μου αρκει που το ζω… Πειτε μου πως ειναι να μοιραζεσαι το ενα και μοναδικο αγγιγμα που σε ανατριχιαζει, που ξετρελαινει και το πιο μικρο και ασημαντο σημειο τοσο του σωματος οσο και του μυαλου, βγαίνει εκτος ελέγχου… Και στη σκεψη οτι ανηκει σε καποια αλλη νιωθω οτι θα τρελαθω, νιωθω πνιγμενη, θυμωμενη. Βεβαια την ειχε πρωτη,την ξερει πρωτη, την ενιωσε πρωτη, την φιλησε πρωτη, την ηθελε πρωτη, την ακουμπησε πρωτη, την… Θελω τα παντα δικα μου, το φιλι της, το κορμι της, το αγγιγμα της, τους ψιθυρους της στα αυτιά μου,το χερι της πανω στο στηθος μου να αισθανεται την καρδια μου. Θελω να την γνωρισω και να την ερωτευομαι καθε μερα περισσοτερο, να με ξυπναει με αυτον τον γλυκο τροπο που μεχρι τωρα λιγες φορες εκανε! Τα ματια της θελω να με κοιτανε και να με θαυμαζουν, το στομα της να ξεστομιζει λεξεις που να με θυμωνουν, να κανω τα ναζια μου που τοσο καλα ξερω να κανω… Θελω να με πληγωσει, να μου φωναξει και να μαλωσουμε για τα ποιο ανοητα πραγματα που υπαρχουν και μετα με ενα φιλι να τα ξεχναμε ολα, να ζουμε τον ερωτα μας απο την αρχη. Μουτρο μου με εκανες να νιωσω σαν μικρο παιδι που μολις πήρε μια γεύση απο το πιο νοστιμο γλυκο. Μονο που εμενα δε μου αρκει μια γευση απο σενα, θελω να σε αποκτησω και να σε εχω πλαι μου μεχρι να σβησει αυτη η φλογα που εχουμε. Αυτη η πιο γλυκια και ακινδυνη φλογα που υπαρχει και τη νιωθω σε καθε χιλιοστο του κορμιου σε παρακαλω μην την αρνηθεις και απαντα μου, εσυ πως νιωθεις; Πες μου πως νιωθεις που μου ψιθυρισες τις βρωμικες σκεψεις σου στο αυτι, που με φιλησες, που με ικανοποιησες με τον πιο παθιασμενο τροπο που υπαρχει, που κοιμηθηκες πλαι μου, που με ξυπνησες γλυκα; Πες μου πως; Πες μου πως νιωθεις που ολα αυτα εγιναν με μενα και οχι με αλλη, οχι με την αλλη, οχι αυτην την αλλη που ξερω οτι υπαρχει, εκείνης που εγώ για λίγο πήρα τη θέση. Πες μου πως ειναι να με κοιτας κατματα με τα δικα σου μεγαλα ματια; Αχ αυτα τα ματια πως μπορουν να με ταξιδευουν, πως με κανουν να χανομαι μπροστα στο προσωπο σου! Σε θελω να γινεις δικη μου να μη σε μοιραζομαι, να μπορεις να με ακουμπας και να με χαϊδευεις και να με φιλας μπροστα στον κοσμο, οχι πια κρυφα! Πες μου γιατι καθε φορα που με βλεπεις χανεις τα λογια σου; Πες μου γιατι καθε φορα που σε βλεπω χανω τα λογια μου; Πες μου μωρο μου γιατι δε μπορω να κοιταξω κανεναν οπως κοιταζω εσενα, γιατι οταν βλεπω αλλους η καρδια μου δεν παλλεται τοσο δυνατα; Δωσε ενα τελος σε αυτο που εσυ ξεκινησες, που εσυ αρχισες και εδωσες ελπιδες στην τοσο ευπιστη καρδια μου! Αποτελειωσε με και πες μου! Απλα πες μου, πες μου, πες μου γιατι μεσα μου πεθαινω… Δεν αντεχω, δεν αντεχω πια να σε βλεπω. Δεν ξερω αν θελω να σε βλεπω ή οχι. Πες μου ομως πως γινεται να με ανεβαζεις μεχρι τον ουρανο με ενα απλο σου βλεμα και παραλληλα να με γεμιζεις τυψεις και ενοχες χωρις να εχω ατιμησει κανεναν; Προσπαθω να σε ξεχασω,απλα για να μη θυμαμαι τα χαδια σου και τα φιλια σου. σ’αγαπαω