27.1.2014 | 10:50
Συγνώμη κιόλας
Γνωριζω κάποιον σε κοινη παρέα φιλων, καθοματσε διπλα διπλα και καταληγουμε να μιλάμε σχεδον μόνο μεταξυ μας όλο το βράδυ. Προσπαθει εμφανεστατα να κραταει τη συζητηση με το να βρισκει συνεχεια θεματα για συζητηση κι εγω περναω πολυ ωραια, αισθανομαι σαν να τον ξερω χρόνια. Μου αρεσει και του αρεσω και φαινεται. Η βραδια τελειωνει. Χαιρετιομαστε. Του αναβω το πρασινο φως και του στρωνω το εδαφος στο να μου ζητησει το τηλεφωνο μου. Το κάνει. "Θα σε πάρω" μου λεει. Οι μερες περνανε, αυτο εγινε πριν από 8 μερες, μου αρεσε πραγματικά αυτός ο άνθρωπος και θα ηθελα να τον ξαναδω, από το ενδιαφερον που εδειξε εκεινο το βραδυ θεωρω πως θα επρεπε να εχει ηδη πάρει ή να στειλει εστω ενα μηνυμα, κατι βρε αδερφε, αρχιζω να νιωθω λιγο ηλιθια. Αυτο.
