ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Επιτέλους ρε Κώστα, κλείσαμε μήνα!!...επιτέλους, μωρό μου όμορφο, κλείσαμε μήνα και δεν 'αραιώσαμε' ούτε στη συχνότητα των συνευρέσεών μας, αλλά ούτε και στο ότι γουστάρουμε να βρισκόμαστε και περνάμε καλά! τι όμορφα που νιώθω.... Emojiόχι όπως πέρυσι.... που ακόμα καλά καλά δεν το ξεκινήσαμε, άρχισαν οι αντιπερισπασμοί!! ήμαρτον.......δυο άνθρωποι που δεν γνωρίζονται καν, πως γίνεται να έχουν τόσο λίγο χώρο ο ένας για τον άλλον; και να είναι αρχή ακόμα!το πήγαμε λάθος πέρυσι, μωρό μου, κι εσύ κι εγώ.... για τους λόγους του ο καθένας. φέτος όμως είναι αλλιώς!!!! το καταλάβαμε από την 1η στιγμή, ε;;; 'Μου αρέσεις πιο πολύ από πέρυσι' μου είπες κι εγώ ξανα-ανακάλυψα πως σε γουστάρω το ίδιο...Emoji (πολύ δηλαδή, όσο και πέρυσι, όταν εσύ δε με γούσταρες τόσο...) αναρωτιέμαι πόσο μοιραίο ή συμπτωματικό είναι να ξαναβρίσκονται δυο άνθρωποι μετά από -ακριβώς!- ένα χρόνο και να ζουν την ίδια (μικρή) ιστορία αλλά με καλύτερο τρόπο!! -θυμάσαι και πέρυσι την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου ήταν που μετά το σινεμά, ήρθες σπίτι και με άρπαξες από το ασανσέρ ακόμη, κι ενώ ήμουν λίγο αδιάθετη παρ' όλα αυτά το κάναμε και ήταν μια χαρά; πόσο de ja vu πιααα;!;!ήρθες λοιπόν ξανά στη ζωή μου και γίναμε σχεδόν και φιλαράκια... έρχεσαι σπίτι, πίνουμε το ποτάκι μας χαλαρά, τα λέμε, γελάμε και μετά ξαπλώνουμε σαν δυο άνθρωποι που γουστάρουν ο ένας τον άλλον αρκετά, αλλά ντρέπονται να το δείξουν περισσότερο και κάνουμε σεξ κι έρωτα μαζί... μια φορά, θυμάμαι, ήσουν συνέχεια από πάνω μου και με φίλαγες παντού στο σώμα πριν μπεις μέσα μου κι όταν μπήκες συνέχισες να με φιλάς στο στόμα όση ώρα το κάναμε... δεν περνάν αυτά έτσι, Κώστα... για μια γυναίκα που ξέρει Emojiτα βράδια που έρχεσαι, με παίρνεις πάντα αγκαλιά όταν κοιμάμαι με γυρισμένη πλάτη...πάντα!! και μια φορά που κουνήθηκες, για να μην ανησυχήσω ότι θα με αφήσεις, μου έδωσες ένα φιλί στον ώμο!!! τι ωραία που ένιωσα, μωρό μου!!όμως πάντα έρχεσαι και φεύγεις... το ξέρω ότι δεν έχεις άλλη, το βλέπω, το νιώθω... υπάρχω μόνο εγώ & με θες!! και νιώθω απίστευτα τυχερή, κουκλί μου, που σου γεμίζω ευχάριστα μερικά βράδια και απελευθερώνεσαι κι εσύ μαζί μου και ζεις κάποια συναισθήματα που όλοι εμείς οι κατά τα άλλα single 30ρηδες αποζητούν.... όμως, σταματάμε πάντα εκεί!!λες και είμαστε συνεννοημένοι, μια ο ένας και μια ο άλλος, και με το που τελειώνει αυτή η όμορφη συνεύρεση, την επόμενη μέρα την κάνουμε με ελαφρά...με τη δικαιολογία 'πρέπει να καθαρίσω το σπίτι', 'κάτι έχω κανονίσει σήμερα..' κλπ. γιατί;;;;;;;; εντάξει, δεν θέλουμε και οι δύο/δεν είμαστε οι τύποι του να κολλήσουμε σε ένα σπίτι και όλη μέρα γούτσου γούτσου και μ@λ...ες γτ έχουμε να κάνουμε κι άλλα πράγματα και ω! τι περίεργο, υπάρχει ζωή και εκτός σχέσης, αλλά γιατί πρέπει να περάσουν 4-5 μέρες για να ξαναβρεθούμε;; και γιατί δεν λέει ποτέ κανείς (εγώ το προσπάθησα 1-2 φορές, αλλά όχι και με ιδιαίτερο σθένος) να πάμε και μια βόλτα έξω;;; γιατί, απλά, να μην τύχει ΜΙΑ φορά να φύγεις και να ξανάρθεις την επόμενη;;; έτσι επειδή σου καυ@@σε, όχι ότι σημαίνει κάτι....και ενώ το ξέρεις ότι θα περνούσαμε τέλεια, μόνο και μόνο επειδή 'τα είπαμε προχθές' δεν γίνεται;!; τόσο χέστηδες είμαστε πραγματικά;;; τι σκατά είναι αυτό το πράγμα ρε παιδιά;;;; θα μου πει κανείς;;; αρρώστια;; πάθηση;;; απλή εγκεφαλική μ@λ...ια;;; επειδή θα καταντήσει πραγματικά πάρα πολύ flat όλο αυτό κάποια στιγμή... και θα αρχίσει να φθίνει (είμαι σίγουρη), χωρίς να υπάρχει λόγος ιδιαίτερος...απλά έτσι!! επειδή κανένας δεν προσπάθησε αρκετά να δώσει μια άλλη χροιά σε αυτή τη συνεύρεση και επειδή και οι δύο, ήμασταν αρκετά 'χαϊβάνια' ώστε να βολευτούμε σε αυτό το μοτίβο και τη συχνότητα που με μαθηματική ακρίβεια, θα μας αποστασιοποιήσει και θα επαναληφθεί ξανά το de za ju από την αρνητική του μεριά, όμως......... γιατί ρε Κώστα!!! γιατί ρε παιδιά!! ...γιατί γίναμε έτσι;;; μπορεί να μου πει κανείς;;; υ.γ. όποιος έχει βιώσει κάτι αντίστοιχο --> 'ταυτίζομαι' :)Μια 'άρρωστη' αλλά ακόμα 'ρομαντική' 36άρα...