ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι σε άσχημη κατάσταση ψυχολογικά τελευταία,μπορεί για αυτό να είμαι αρνητική και γκρινιάρα.Έχω μια φίλη στη πόλη που σπουδάζω όλοι οι άλλοι είναι απλά γνωστοί.Υπάρχουν όμως στιγμές σαν και αυτή που νιώθω πως δεν είναι φίλη μου.Είχα να τη δω μέρες και την πήρα τηλ να πάω σπίτι της να καθίσουμε,έκατσα 10΄,δε ξέρω,δεν άντεχα την αδιαφορία της.Της είχα πει πως κάποιο πολύ δικό μου πρόσωπο,σε πολύ μικρή ηλικία μάλιστα,θα έκανε μια εγχείρηση,όχι ρουτίνας.Αυτό έγινε Παρασκευή,σήμερα Δευτέρα και δε ρώτησε τίποτα.Δε τη νοιάζει; Με ακούει όταν της μιλάω;Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό,έχω πολλά παράπονα,νιώθω μόνη τώρα..Όποτε θα ξεκινήσω να της λέω κάτι,πως πέρασα κάπου ή για κάποιο ταξίδι που σχεδιάζω αλλάζει πάντα θέμα,ή αν με ακούσει,μετά δε θα ξανά αναφέρει το θέμα ποτέ.Γιατί το κάνει αυτό; Δεν είμαι άτομο που θα καυχηθεί,το αντίθετο,σπάνια θα ανοιχτώ και μιλήσω για εμένα.