26.2.2014 | 03:24
τροπος εξομολογησης Νο23424
ΣΕ ΘΕΛΩ.ΣΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ.ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.οριστε, το ειπα. ξανα. με διαφορετικο τροπο. σε διαφορετικο δεκτη. και οχι σε σενα. για μια ακομα φορα. γιατι ξερω πως αν σου το πω δε θα το καταλαβεις. γιατι ξερω οτι θα φυγεις απο τη ζωη μου. και απο το σπιτι. και απο την καθημερινοτητα μου. και απο τις βραδινες αγκαλιες μου. καταφερες να με πληγωσεις οπως ειχα χρονια να πληγωθω. ισως αθελα σου, αυτο ομως δε σημαινει οτι δεν με κατεστρεψες. εγινα ενα ψυχικο ρακος. και τωρα εδω, χιλιομετρα,εδω και καποιες μερες και για καποιες μερες μακρια σου ειμαι ετοιμη να ξαναβουρκωσω, να ξαναδακρυσω, να ξαναπεσω κατω απ το πατωμα που δεν επελεξες εμενα σε μια ξεχωριστη στιγμη της ζωης σου και ενω εσυ εισαι ο πρωτος που επιλεγω να εχω διπλα μου στις σημαντικες στιγμες της ζωης μου. ψαχνω παντου να βρω εσενα στο προσωπο καποιου αλλου μα ποτε κανεις δε θα σε φτασει. το ξερω πως δεν ωφελει να τα νιωθω, να τα σκεφτομαι αυτα. το ξερω πως οι προσδοκιες μου ειναι ουτοπικες δεδομενης της φυσης σου. ξερω ομως αυτο: ο ερωτας δεν εχει φυλο. και χαριν αυτου κρατιεμαι απο (φρουδες) ελπιδες. εσυ θα επρεπε να το ξερεις καλυτερα απο μενα αυτο. ισως να το ξρειες, ισως να το νιωθεις, ισως να νιωθεις αυτα που νιωθω κι εγω και ισως παλι να μη μαθω ποτε τι συμβαινει στο κεφαλι σου. γαμω το κεφαλι σου και ολη την ομορφια του.