ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..... εσένα που σε έκανε άντρα της η μάνα μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Εσένα που επειδή πάντα σου ήμουν βάρος επέλεξες να με αγνοείς. Εσένα που φέρεσαι τρισάθλια στον άνθρωπο που φέρθηκε σαν πατέρας μου όταν εσύ δε το έκανες, στον παππού μου. Και αυτό επειδή ήρθε να μείνει στο σπίτι σου. Και όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή έφυγε η γυναίκα του από τη ζωή. Εκείνος τη βρήκε πεσμένη, μόνος του. Μπορεί η καρδιά σου να νοιώσει την απόγνωση αυτού του ανθρώπου εκείνα τα λεπτά?? Δε σου ζήτησε τίποτα, προτιμάει να μένει νυστικος παρά να ανοίξει το ψυγείο και φάει. Βλέπεις είναι δικό σου. Αυτός είναι φιλοξενούμενος. Η μόνη του παρηγοριά ένα ραδιόφωνο αλλά και σε αυτό δε θέλει να σε ενοχλεί, φοράει τα ακουστικά του και σιγοτραγουδάει στο μπαλκόνι. Εσένα μισώ που γύρισες και είπες "εγώ δε κάθομαι στον καναπέ εκεί που έχει καθίσει γιατί είναι γέρος και σιχαίνομαι ". Ε λοιπόν εγώ σε σιχαίνομαι πιο πολύ σκατοψυχε. Σε απεχθάνεται με λύσσα κάθε κύτταρο του κορμιού μου. Ουρλιάζει ή ψυχή μου κάθε φορά που σε βλέπω τιποτένιε. Ζω με την ελπίδα ότι θα μας αδειασεις τη γωνιά και θα πας στο γεροδιαολο παλιόσκυλο.