18.3.2014 | 00:51
δεν θυμαμαι
πως ηταν τα ματια μου οταν ξυπναγα και δεν εκλαιγα ολο το βραδυ. πια μονιμως πρησμενα και μαυρα.πως ηταν να μην νευριαζω με τα σπουργιτια που κελαηδαν εξω απ το παραθυρο μου.πως ηταν να με ξυπνας με τα τηλεφωνα σου.και δεν ξερω αν θελω να θυμηθω. γιατι περισσοτερο θα σε πεθυμησω.
