ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

για μια ακόμη φορά, έστειλα τη ζωή μου κατά διαόλου μεριά, με ταλέντο μεγάλο. Την άφησα ή για να μαι ειλικρινής την ανάγκασα να φύγει. Και τώρα που φυγε και με το δίκιο της, κατάλαβα πόσο πολύ την αγαπώ. Δεν είναι ότι πονάω, δεν είναι ότι μου λείπει, δεν είναι ότι της φέρθηκα άδικα, είναι ότι την αγαπάω και δεν μπορώ πια να κάνω τίποτα. Είναι με άλλον (τον παλιοτυχεράκια), δεν ξέρω αν περνάει καλά, ξέρω πως αν προσπαθήσω, ίσως και να την ξαναφέρω κοντά μου, αλλά την αγαπώ τόσο πολύ πια, που δεν θα το κάνω. Δεν είμαι φερέγγυος, πως να το πω αξιόπιστος για καλή, σοβαρή, εξαιρετική κοπέλλα, για σχέση. Δεν ξέρω τί μου φταίει και ότι καλό πέσει στο δρόμο μου το διώχνω. Πώς τα κάνω μαντάρα την κρίσιμη στιγμή; Δεν θέλω να την ξαναπληγώσω. Ούτε αυτή, ούτε και καμιά άλλη. Άμα η πάστα του ανθρώπου είναι σκάρτη, άστα δε γίνεται τίποτα. Εφήμερες σχέσεις με εντιμότητα κι εξήγηση από την αρχή, αφού δεν κάνω για σύζυγος, για μόνιμη σχέση. Πνίγομαι και πέρνω στο λαιμό μου και την άλλη. Τί μου φταίει; Γιατί την αφήνω κι επενδύει πάνω μου; Αφού με ξέρω. Δε με παρατάνε και στην ησυχία μου. Τί μου βρίσκουν και μου κολλάνε; Ας είναι τουλάχιστον αυτή ευτυχισμένη κι ας την βλέπω από μακριά.Αυτά κι ότι θέλετε ,αν θέλετε, γράψτε.{Σήφης}