27.3.2014 | 18:19
Και τόσο απλά...
Χάθηκες απ΄ τη ζωη μου..Κι εγω πρεπει να το δεχτώ "αξιοπρεπώς"..γιατί έτσι έμαθα, γιατί έτσι είμαι..Σταματώ λοιπόν να στέλνω αναπάντητα ( αλλά πάντα "αναγνωσμένα " μηνύματα)..και μετά τι; Delete? Block? Μπα..θα τρώγομαι με τα ρούχα μου..Αστο έτσι..Σήμερα είναι η τελευταία φορά που κλαίω ως άλλη Μαρθα Βούρτση ή σαν 15χρονο που έχασε τον πρώτο του έρωτα...Προχωράμε μπροστά..Πώς σβήνονται οι αναμνήσεις; Πώς μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν τον αγαπάς πια;; Κάτι θα βρω..πάω να ψάξω για κανένα εγχειρίδιο μη χειρουργικής λοβοτομής...
