ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...μερικοί άνθρωποι πόση αναίτια «κακία» μπορούν να βγάλουν. Έμαθα λοιπόν τις προάλλες από φίλο συμφοιτητή στη σχολή, ο οποίος είχε πάει με κάτι γνωστούς του τη Μεγάλη βδομάδα για φαγητό, πως δύο εξ αυτών των γνωστών του (συμφοιτητές μας αυτοί) άρχισαν να σχολιάζουν επώνυμα με ειρωνικό τρόπο, κάποια παιδιά από τη σχολή, τα οποία δεν έχουν κάνει σχέση. Και φανταστείτε πως όλο αυτό το σκηνικό εκτυλισσόταν παρουσία των σχέσεων τους ! Και αναρωτιέμαι: γιατί τόση ανάλυση γι’ αυτό το θέμα και για ανθρώπους που κατά πλειοψηφία ξέρουν μόνο φατσικά και δεν τους έχουν δώσει κανένα δικαίωμα για τίποτα. Θα μου πείτε τώρα, εσύ που θίγεσαι και τα λες όλα αυτά; Η αλήθεια είναι πως εμένα δεν με γνωρίζουν οι εν λόγω, οπότε όλα εντάξει μέχρι αυτό το σημείο. Αλλά με «ενοχλεί» έμμεσα, διότι και εγώ ανήκω στην κατηγορία που ειρωνεύονταν. Δεν μπορώ να μιλήσω εξατομικευμένα για τους υπόλοιπους, αλλά αν με πάρω παράδειγμα, μπορώ να πω πως συντρέχουν εκτός από αντικειμενικούς και κάποιοι υποκειμενικοί λόγοι που δεν μπορώ να κάνω αυτό που κάνουν αυτοί και μάλιστα διαχρονικά (από την ηλικία του σχολείου και μέχρι σήμερα). Εκείνοι όμως δεν μπορούν να ξέρουν για να το παίζουν κριτές. Στο κάτω κάτω ούτε κάποια αρρώστια θα κολλήσουν από «εμάς», ούτε τους «χτυπάμε» το βράδυ το κουδούνι στο σπίτι τους για να τους ενοχλήσουμε. Αμάν !