26.4.2014 | 17:40
θελω να σε ξεπερασω μα δε γινεται...
Σε γνωρισα πριν 8 μηνες ακριβως..(σοκ τωρα το συνειδητοποιω). Στην αρχη οταν σε ειδα δε μου περασε καν απ το μυαλο να σε δω ερωτικα.. σχεδον καθε μερα βρισκομασταν λογω κοινης υποχρεωσης και μερα με τη μερα μαθαινα τον χαρακτηρα σου.. δεν ησουν "ο ωραιος" που λεμε.. δε με νοιαζει αν εγινες τωρα. δε με νοιαζει η εξωτερικη σου εμφανιση. με κερδισε το μεσα σου, τα πειραγματα σου, τα αστεια σου, που οταν εκανα λαθη γελουσες, που σε εκανα να γελας και χαιρομουν διπλα.. μου λειπει που οταν ημασταν στο αυτοκινητο τραγουδαγαμε με τα τραγουδια του ραδιοφωνου. μου λειπει που με αποκαλουσες ξανθουλι. μου λειπει που οταν πηγαινες να παρεις κατι απ το περιπτερο ρωτουσες αν θελω κι γω κατι. μου λειπει ακομα και που μου φωναξες σε ενα σοβαρο λαθος που εκανα.. και ολα αυτα τωρα πανε.. εχω να σε δω 6 μηνες... αυτοι οι 2 μηνες που περασαμε μαζι εφυγαν κυριολεκτικα σαν 2 ανασες..δεν εχω ξανανιωσει να περναει ο χρονος τοσο γρηγορα. με κατεστρεψε η καθημερινη μας συναναστροφη..Πρεπει να φυγεις απ το μυαλο μου. Π-Ρ-Ε-Π-Ε-Ι. Να περνας ομορφα και να με σκεφτεσαι που και που.υ.γ.:αν σε δω τυχαια στο δρομο και δω οτι φορας ακομα το βραχιολακι που σου πηρα θα βαλω τα κλαματα :')