ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περνάει λίγος καιρός με τον άλλο και σου λέει κομψά: "Μην παρεξηγηθείς, αλλά για να είμαι ξεκάθαρος και να μην πληγωθείς, δεν είμαι σε φάση για σχέση, οπότε μη με ερωτευτείς. Δε θέλω να σου δίνω ελπίδες ότι θα είμαστε μαζί. Σε σέβομαι και για αυτό είμαι ειλικρινής μαζί σου"Πόσο αυτάρεσκος μπορεί να είναι κάποιος που λέει κάτι τέτοιο; Πόσο μπορεί να φοβάται ένας άνθρωπος;Πόσο μπορει να μην καταλαβαίνει τον άλλο;Το να μη θέλει κάποιος, είναι δίκαιο και σεβαστό, εννοείται. Το να βάζει και τον άλλο σε μια διαδικασία ενώ το γνωρίζει αυτό, είναι άσχημο, αλλά και πάλι το δικαιολογώ αφού όλα είναι ρευστά.Αυτό που δεν καταλαβαίνω και με εξοργίζει είναι πως μπορεί κάποιος να νομίζει πως έχει δικαίωμα να στερεί την ελευθερία του άλλου να επιλέγει τι θα νιώθει ή όχι. Τι με προκαταλαμβάνεις ρε άτομο. Σου είπα εγώ πως έχεις κάποια υποχρέωση απέναντί μου; Κατσε, ηρέμησε, μη με τρομάζεις κι εμένα.Γνωριζόμαστε, αλληλεπιδρούμε, μαθαίνουμε ο ένας τον άλλο και συνεχώς κρίνουμε. Τι βάζεις όριο από την αρχή. Ασε με να αποφασίσω αν θέλω ή όχι. Αφησε με να σε ερωτευτω κι ας πληγωθώ αν θέλω. Καλύτερα από το να πληγωθώ πριν καν συμβεί.Mη μου χαλάς το οτι μου αρέσεις και ο,τι θετικό αισθάνομαι για σένα. Μη με κάνεις να νιώθω πως κάνω λάθος.Φυσικά όταν σε πιάνει ο άλλος απροετοίμαστο, δεν έχεις προλάβει να καταλάβεις καν τι μπορεί να σε ενοχλεί από ολα αυτά και απαντάς μέσα στο ''κουλνες'' σου κάτι καθησυχαστικό για τον άλλο, όπως "μην ανησυχείς, όλα είναι ανοιχτά, δεν πιεζόμαστε, βλέπουμε" και ο άλλος χαίρεται γιατί του αρέσει πόσο ανοιχτά και ελεύθερα βλέπεις τα πράγματα. Και η ζωή κυλάει.Τι καλά.Αντε βρε, κάθε μέρα να γεμίζουμε περισσότερο με τέτοιους μαλάκες.Μήπως αυτό που δεν αντέχεις, άνθρωπε που τολμάς να μιλας ετσι, λεω εγώ, είναι που έχεις σχέση μόνος σου και δε σε γουστάρεις;