ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι κάνω λάθος; Προσδοκούσα να είναι ένα erasmus σαν αυτά τα τρελά erasmus που πέρασαν οι φίλοι μου. Τρελά party, ξενύχτια, πολλοί καινούριοι φίλοι και όλη αυτή η ανέμελη ζωή. Και ενώ στην ελλάδα είμαι αρκετά κοινωνική εδώ νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά. Δεν μπορώ να ανοιχτώ όσο θέλω και πλέον έχω απογοητευτεί και έχω σταματήσει να το προσπαθώ γιατί βλέπω ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται. Όλοι έχουν τον κύκλο τους και δεν ενδιαφέρονται να γνωρίσουν καινούριο κόσμο. Και σαν να μην έφτανε αυτό; Είμαι σε μια ανδροκρατούμενη σχολή χωρίς κοπέλες και έτσι δεν γνωρίζω καμία. Οι παρέες μου είναι μόνο αγόρια. Και όσο ιδανικό και αν ακούγεται πιστέψτε με δεν είναι. Όσα κορίτσια γνωρίζω έχουν ήδη τις φίλες τους και δεν χρειάζονται άλλες... Δεν περνάω τόσο άσχημα όσο φαίνεται (έχουν ήδη περάσει 2 μήνες σαν νερό) αλλά θα ήθελα να κάνω πιο πολλά πράγματα και δεν έχω κάνει τίποτα. Όσοι φίλοι μου είναι τώρα erasmus τους βλέπω με διαφορετικό κόσμο κάθε μέρα, να κάνουν ταξίδια, να περνάνε τόσο ξέγνοιαστα και εγώ να μην μπορώ να το αλλάξω. Και σήμερα έμεινα μέσα γιατί δεν ήθελα να πάω σε εκείνο το party που έχει άπειρο κόσμο αλλά όλοι είναι πάλι με τους δικούς τους και για το μόνο που θα σου μιλήσουν είναι να σου πουν ένα χάρηκα και τέλος.