8.5.2014 | 10:28
Εξωτερικό
Έχω έρθει για πρακτική στο εξωτερικό σε μια σκανδιναβική χώρα και δυστυχώς σε ένα μήνα θα γυρίσω πίσω. Δεν θέλω. Με πιάνει κατάθλιψη και μόνο που το σκέφτομαι.Δεν ήμουν σίγουρη στην αρχή, αλλά με το που ήρθα εδώ κατάλαα πως έχω πάρει τη σωστή απόφαση. Οι άνθρωποι είναι ευγενικοί, εξυπηρετικοί... Έρχομαι στην δουλειά κάθε μέρα και παρόλο που διαβάζω τις ειδήσεις για την Ελλάδα, πλέον δεν νιώθω στα όρια της κατάθλιψης γιατί μου λένε καλημέρα με χαμόγελο, ενδιαφέρονται αν έχω παρέα και προτείνουν πράγματα για να μην είμαι μόνη μου, αναγνωρίζεται η δουλειά που κάνω. Θα μπορούσα να συνεχίσω επ αόριστον. Την αγαπάω την Ελλάδα, αλλά όταν ήμουν εκεί χρειάστηκα ψυχολόγο και ψυχίατρο για να διαχειριστώ τα νεύρα και την θλίψη που προκλήθηκαν απλά διαβάζοντας τις ειδήσεις και βγαίνοντας από το σπίτι. Λυπάμαι που το λέω αλλά είμαστε πολλά χρόνια πίσω, ίσως και αιώνα από το να σταματήσουμε να είμαστε τριτοκοσμική χώρα. Ωραία η ζέστη ρε παιδιά αλλά προτιμώ να κρυώνω από το να είμαι στα πρόθυρα της αυτοκτονίας.