ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πες μου πως γίνεται να είμαι μαζί σου και να μου λείπεις...πως γίνεται να υποφέρω τόσο πολύ ενώ είμαι μαζί σου;και στη σιωπή όλα.μην πάρεις χαμπάρι.μην σε πρήξω.μην ξενερώσεις.μην πιεστείς.γιατί στάχω πει μια φορά όλα και φτάνει.ποσο χαμηλά ρε πούστη μου.άφαντος εσύ.ναι ρε δεν πειράζει.ο προσωπικός σου χώρος και χρόνος.καταλαβαίνω.το σέβομαι γιατί και για μένα μετράνε πολύ.α τελικά δε θα σε δω και σήμερα ε?ναι ρε κουλ,είσαι κουρασμένος,θες να δεις και καναν άλλο άνθρωπο.τις σέβομαι τις ισορροπίες αυτές,και για μένα μετράνε πολύ.α θάρθεις ξημερώματα μετά τη βόλτα σου να κοιμηθούμε μαζι.ναι εννοείται.τουλάχιστον θαχω το κορμί σου να ακουμπάει το δικό μου.θα δω τη φάτσα σου πουχω να τη δω μια βδομάδα.θα πιούμε και μια ώρα καφέ την επόμενη μέχρι να φύγεις.θέλω να βαρέσω το κεφάλι μου στον τοίχο.τη μία λέω δεν μου φτάνει,είναι ψίχουλα,δεν..την άλλη έστω ενα γαμημένο ψιχουλάκι,για μια στιγμή θα νιώσω καλα.πες μου πως.και πες μου γιατί όταν σουπα πριν 4 μήνες δεν πάει άλλο έτρεχες σαν τον τρελό να με μεταπείσεις,γιατί?για το ημίμετρο?για το τίποτα?αλλα μουτζα σε μένα,οχι θύμα,θύτης στη δικιά μου ζωή και για την δικιά μου καρδούλα είμαι.εσύ παραλίας.όπως πάντα.