ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κι εγώ δεν το έχω παραδεχτεί ακόμη στον εαυτό μου. Είμαι στο στάδιο της άρνησης. Λυπάμαι για τον τρόπο που σου συμπεριφερθηκα, οχι οτι δε μου εκανες πολλα και διαφορα, αλλα αξιζες μια ευκαιρια. Τωρα ειναι αργα. Δε θελω να σου ζητησω να γυρισεις πισω, πιστευω οτι, οταν καποιος φευγει, υπαρχει λογος. Θελω απλως να σε αποχαιρετησω μεσα μου. Ισως καλυτερα που διαλεξες αυτο το τελος, θα σε θυμαμαι παντα με αγαπη, εχω ξεχασει ολα τα ασχημα. Αντιο λοιπον κι απο δω, μη με ξεχασεις. Εισαι ο μεγαλυτερος μου ανεκπληρωτος ερωτας, εστω και ετσι...