Ο γάμος μια φορά κι έναν καιρό (στην ίδρυση των ανθρώπινων κοινωνιών) αφορούσε την εξασφάλιση της προστασίας της γυναίκας κατά την διάρκεια των δύσκολων εποχών της εγκυμοσύνης, της λοχείας και της ανατροφής των παιδιών, αλλά και της πατρότητας των παιδιών που θα γεννηθούν εντός γάμου, αφού θεωρούνταν ότι ο πατέρας είναι ο σύζυγος της γυναίκας. Τελεία. Με τον καιρό προστέθηκαν κι άλλα νοήματα, πχ συμμαχίες μεταξύ βασιλικών οικογενειών, ευλογία από μια ανώτερη οντότητα κτλ. Τα περί ρομαντισμού έρωτα και γάμου συγκεκριμένα είναι δημιουργίες του 20ού αιώνα. Ρώτα τη γιαγιά σου και τις φίλες της πόσες γνώρισαν και ερωτεύτηκαν τους άντρες τους και πόσες παντρεύτηκαν με προξενιό.Ωστόσο, ο γάμος σαν κοινωνικό δημιούργημα με την αρχική του έννοια είναι εντελώς κενός, χάρη σε διαζύγια και τεστ πατρότητας. Επομένως ο καθένας δίνει ότι νόημα θέλει σε αυτόν πια. Εσύ θες να γιορτάσεις τον έρωτά σου με τον άντρα της ζωής σου σε μια χαμηλων τόνων περίσταση. Ρισπέκτ. Η άλλη θέλει να κάνει πάρτι τρικούβερτο για όλο της το σόι και να είναι το κέντρο της προσοχής και να τονώσει και την τοπική οικονομία. Επίσης ρισπέκτ. Μην κρίνεις τη φίλη σου γιατί είστε και οι δυο φάουλ με βάση την αρχική σημασία και τον αρχικό στόχο του γάμου.Live and let live, και στα δικά σου. :)
25.5.2014 | 19:36
Παντρεύεται η κολλητή μου...
και ζω τις προετοιμασίες από πρώτο χέρι!Κούραση, τρέξιμο, χιλιάδες επιλογές και άλλα τόσα τηλέφωνα και μέιλ με προτάσεις για κάτι διαφορετικό όπως λένε - τις ίδιες μαλ@κίες λένε όλοι!Πόσα λεφτά χαμένα!!!!!Τι να πρωτοπώ? Εκκλησία, στολισμοί, βέρες, προσκλητήρια, μπονμπονιέρες, νυφικό, κοστούμι, γλέντι, φωτογράφοι και για να μην αναφερθώ στην προετοιμασία της νύφης - κομμωτήριο, μακιγιάζ, αποτρίχωση, όπου οι τιμές είναι τραγικές μόνο και μόνο επειδή θα είναι για γάμο!?! Εκμετάλλευση από παντού!!!Στα αλήθεια τώρα τα χρειαζόμαστε όλα αυτά?Ποτέ δεν με συγκινούσε ο γάμος στο τυπικό του κομμάτι.Δεν ονειρευόμουν ποτέ τον εαυτό μου νύφη στην εκκλησία, να κάνω όλα αυτά τα στημένα που κάνουν όλες - την είσοδο στο κέντρο, τον πρώτο χορό, το κόψιμο της τούρτας, να χαιρετάω τραπέζι τραπέζι ένα σωρό αγνώστους που δεν έχω ξαναδεί ποτέ αλλά είχαμε υποχρέωση να τους καλέσουμε ( θα παρεξηγηθεί η μητέρα της τριτοξάδερφης της μάνας μου αν δεν την καλέσουμε, εκείνη μας είχε καλέσει στον γάμο της κόρης της - ασχέτως που δεν πήγα ποτέ! )και όλα αυτά με ένα χαμόγελο στα χείλη!Δεν μου λέει τίποτα όλο αυτό το πανηγύρι.Ο γάμος για μένα είναι κάτι βαθύτερο και έτσι τον αντιμετωπίζω. Είναι μια ένωση πιο ουσιαστική και δεν είναι για όλους!Θα ήθελα να γνωρίσω κάποιον που να έχουμε την ίδια τρέλα, να σκεφτόμαστε και να επικοινωνούμε με τον ίδιο τρόπο αλλά και να αλληλοσυμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον, να ζήσουμε έντονα την σχέση μας, να είναι αυτός για μένα και εγώ γι αυτόν, και όταν θα είμαστε έτοιμοι για οικογένεια να πάμε σε ένα νησί, ούτε ακριβά νυφικά, ούτε καλεσμένους, ούτε τίποτα, μόνο εγώ και αυτός, με κουμπάρο κάποιον συμπαθητικό ταβερνιάρη και φωτογράφο τον έφηβο γιο του - χρειάζονται μήπως επαγγελματικές φωτογραφίες για να αποτυπωθεί ο έρωτας?Αυτός θα ήταν ο ιδανικός γάμος για μένα - η απλότητα σε όλο της το μεγαλείο!Και επειδή λοιπόν βρίσκομαι σε τέτοια διάθεση τον τελευταίο καιρό ας κλείσω με μία ευχή - Αντε και σας δικά μας κορίτσια - αγόρια της Lifo!!!
10