ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρόόταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμοόταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίησηνα πλημμυρίζει τα σαλόνιαόταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μουνα τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδαόταν ακούω σένα να μιλάς εγώ πάντα σωπαίνω.Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γηκάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίεςκι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνήθ’ ανοίξω το στόμα μουθα γεμίσουν οι κήποι με καταρράχτεςστις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσιαοι νέοι έξαλλοι θ’ ακολουθούν με στίχους χωρίς ύμνουςούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία.