9.6.2014 | 17:40
Πριν 8 μήνες
περίπου ειχαμε κάνει μια μεγαλη συζήτηση με τον άντρα μου για να κάνουμε ένα παιδι. Η λαχτάρα μου για κάτι τετοιο δεν περιγράφεται.. Ομως, ακόμα, ο άντρας μου με έχει στο "περιμενε" και στο "θα γίνει" και δεν γίνεται τελικά, δεν το έχουμε βάλει σε πραξη το θέμα. Αυτο εχει σαν αποτελεσμα να εχω ολο νευρα (ειδικά οταν μου ερχεται περιοδος-και όχι λόγω ορμονων) και ΤΙΠΟΤΑ μα ΤΙΠΟΤΑ να μη με ευχαριστεί και αυτος να με λέει αχάριστη.. Με εχει πιασει καταθλιψη, σχεδόν, γιατί θέλω να κάνουμε ένα παιδάκι τόσο πολύ και δεν το καταλαβαίνει, δεν με συμμεριζεται..Επίσης, πιστευει ότι όποτε του θυμηθει, το παιδί θα ειναι εκει να μας περιμένει και να ερθει...Δεν ειναι ετσι τα πραγματα..Ειλικρινα, με εχει επηρεασει πολυ αυτη η κατασταση, τόσο που ωρες ωρες θέλω να φυγω και να εξαφανιστώ..Αυτή η αναμονή σε ένα τόσο μεγάλο και επιθυμητό γεγονός για μένα με έχει κουράσει..