ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρωτοετης εγω σε νεο μερος, μπανισα συμφοιτητη μεγαλυτερου εξαμηνου και εκανα οτι μπορουσα να γνωριστουμε.. ευτυχως δεν ηταν και πολυ δυσκολο γιατι ταιριαξαμε στην μουσικη και βγαιναμε στα ιδια μαγαζια και πως τα εφερε η τυχη (νταξει το επιδιωξα και γω) να γνωριστουμε, να ζητησω σημειωσεις(πως να τον πλησιαζα και γω;) και να αρχισουμε να "κανουμε" παρεα.. γνωριζω τους φιλους του,με συμαθουν,τους συμπαθω, αρχιζουμε και βγαινουμε μονοι μας, παμε για καφε,παμε και για αλλο καφε,αντε και για αλλον εναν,τετοια φαση..στον καφε πειραζομασταν συνεχεια,γαργαλητα και αλλα τετοια και μονο φιλους δε μας ελεγες.. δε μας περασαν και λιγες φορες για ζευγαρι..μαθαινω οτι ειχε χωρισει με την δικια του κανα μηνα αφου αρχισε να μου αρεσει εμενα,και εκει που το μαθα και λεω εχω ελπιδες, μαθαινω οτι φασωνεται/δεξερωκαιγωτι με μια κοπελα απο την παρεα του..κατερευσαν τα ονειρα μου παλι,αρχισα να απομακρυνομαι αλλα αυτος εκει..επεμενε..ωραια λεω αλλη μια προσπαθεια και οτι γινει.. δεν ηξερα αν κανει ακομη οτι εκανε με την κοπελα απο την παρεα του αλλα μια μερα κουραστηκα και γω ρε αδερφε και λεω θα του το πω οτι τον γουσταρω και ας κανει οτι θελει. το παιρνω αποφαση, βγαινω σε μαγαζι που ηλπιζα να ρθει, πλακωνομαι στα σφηνακια, και λιγο πριν φυγω του λεω να του πω κατι εξω. αρχισα να τρεμω γιατι ενταξει δεν ειναι και κατι το οποιο το λες καθε μερα,τον ρωταω αν ειναι μαζι με την αλλη, μου λεει οχι, τον ρωταω αν το πανε να ειναι μαζι, μου λεει παλι οχι, και τοτε το ξεστομίζω. "ωραια,γιατι μου αρεσεις και μου αρεσεις καιρο τωρα κα θελω να το ξερεις"ηταν η νυχτα που νομιζα εφαγα το μεγαλυτερο ακυρο της ζωης μου.μου ειπε να το συζητησουμε αλλη στιγμη γιατι δεν ηταν σε φαση τοτε. (κι αλλα σφηνακια στον μπαρμπαν).οκει το δεχτηκα,δεχτηκα να μιλαμε λες και δεν ειπα ποτε οτι ειπα μεχρι να του ρθει η ορεξη να μιλησουμε. και του ρχεται. βγηκα ενα βραδυ,να σου στο ιδιο μαγαζι και αυτος,χαζοημουν στην παρεα μου,χαζοημουν στην δικη του,φευγει η παρεα μου,μενω στην δικη του, πινουμε τα ποτα μας,ξημερωνει,παμε σπιτι φιλης του(να περασει η ωρα να ξεκινησουν τα λεωφ να παω σπιτι μου)..κανουμε κα ην κουβεντα,καταληξαμε αγκαλια και να φιλιωμαστε 4 ωρες σερι(ειναι αυτο που περιμενες κατι ΠΟΛΥ καιρο και απλα συμβαινει και δε ξερεις πως να το διαχειρηστεις και απλα τρεμεις,και τρεμεις πολυ.). και πριν φυγω μου ζηταει μια χαρη λεει. να μη το αναφερω στους φιλους του λεει,γιατι δε θελει να το μαθει η αλλη και να πληγωθει λεει. ενταξει,εκανα τα στραβα ματια και εζησα οτι εζησα στα κρυφα. κρυφα να βρισκομαστε,κρυφα να τον αγκαλιαζω,κρυφα ολα. δεν με ενοιαζε ομως γιατι οταν ημασταν μαζι και τον εβλεπα απεναντι μου και ηξερα οτι αυτο που ηθελα τοσους μηνες,το ειχα κατα καποιον τροπο, με εκανε απλα χαρουμενη. πολυ χαρουμενη.ενταξει ομως,δεν ειχα ποτε την αναγκη να δειχτω αλλα ουτε την αναγκη να κρυβομαι. ηρθε η στιγμη(μετα απο ενα μηνα και κατι)να κανουμε αυτη την κουβεντα για το ολο κρυφτο, και εδω ειναι που τελειωσαν ολα πριν καν αρχισουν.μαλλον εκεινη η κοπελα απο την παρεα του παραειναι σημαντικη γι αυτον, οχι στο να την θελει ακομη(δε ξερω κιολας,μου χει πει ειχε τελειωσει) αλλα γενικα,την νοιαζεται. και εκεινη τον θελει,λεει,και δε θελει να την πληγωσει. καλος μαλακας ειμαι και γω που ενω το ξερα ολο αυτο απλα συνεχισα οτι συνεχισα μαζι του,γιατι μου το χε ξεκαθαρισει για την κοπελια. ενταξει, δε το αντεξα αλλο ομως ρε σεις,ενιωθα οτι δε ξερει τι θελει να κανει με μενα..και ετσι ηταν βασικα...δε ξερω αληθεια πως να φερθω σε αυτον τον ανθρωπο πια. με σκοτωνει να μη μαθαινω νεα του,θελω να ξερω τι κανει,που ειναι,πως περναει. αλλα ειμαι και ηλιθια αμα συνεχισω. ερωτευμενο ειμαι μωρε,λιγο κατανοηση ζηταω..αυτα.Ο.