22.6.2014 | 18:06
ειναι αυτες οι μερες
που κανω συνεχεια πραγματα μπας και ξεγελασω για λιγο τον εαυτο μου. δε θελω να σε σκεφτομαι. ομως αληθεια ποναει η καρδια μου οταν εχω διπλα μου ερωτευμενους να κανουν ο,τι μπορουν ο ενας για τον αλλον και εγω να καθομαι και αμηχανα να κοιταζω αλλου. δεν ειναι ζηλια, σκετος πονος που εσυ δεν εισαι εδω ειναι. και βασικα πονος που τα παρατησες γιατι ηταν πολυ για σενα. πως θα περασει ολο το καλοκαιρι ετσι μου λες? εσυ αλλου και εγω αθηνα με ενα βιβλιο στο χερι για να ξεχνιεμαι. και ολοι να προσπαθουν για να δουν ενα χαμογελο στο προσωπο μου που φευγει μολις γυρισουν κεφαλι.δεν ειμαι καλα. δεν περναει και κανεις δε μπορει να με κανει να σε ξεχασω. μια διεξοδο θελω. εναν ανθρωπο να μου πει "παρε ενα μαγιω και παμε διακοπες να ξεχαστεις"...αλλα μαλλον ουτε οι φιλοι δε μπορουν να το κανουν...