ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

σε καταλαβαινω. γι αυτο κι εγω βρισκομαι μακρια και αγαπημενη αν και η γκρινια που τρωει η μανα μου καταφερνει και με επηρεαζει αρνητικα 20χιλιομετρα μακρια... με κανει να αισθανομαι απαισιοδοξη και οτι τιποτα καλο δεν συμβαινει...εσυ μην μιλας μην ανακατευεσαι και προσπαθησε για οσο το δυνατον λιγοτερες κουβεντες. και σπιτι να σαι καλυτερα κλεισμενη στο δωματιο. εμας βεβαια και παλι γκρινιαζε οτι με το που τον βλεπαμε κρεμαγαμε προβοσκιδα και εξαφανιζομασταν. αυτος στεναχωριοταν εμεις γλυτωναμε τα λεξοτανιλ. ενω στεναχωριοταν ομως αντι να βελτιωθει γινεται χειροτερος και τα κανει επιτηδες. ακομα και τωρα εκνευριζομαι που κανει και λεει πραγματα επιτηδες ενω ξερει πως θα στεναχωρηθω μιας και τα ιδια του εκαναν και σε αυτον. αλλα προφανως το χαιρεται εφοσον ξερει τι νιωθω.προσπαθησε μη δινεις καμια σημασια. εγω οταν αναγκαστικα παω στο πατρικο μου και βλεπω ποσο γκρινια τρωει η μανα μου δν ανακατευομαι. αν ηθελε ας τον εκανε να το βουλωσει 25 χρονια πριν τωρα ειναι αργα. μια φορα ανακατευτηκα γιατι γκρινιαζε για το φαγητο. του ειπα απλα αμα δν σαρεσει μην το φας εγινε πυρ και μανια μεχρι που σηκωθηκε και εφυγε. πλεον εφοσον η μανα μου δεν ασχολειται οταν δεν τον αντεχω εξαφανιζομαι εξω στην κυριολεξια στα βουνα μεχρι να σκασει ή να κοιμηθει αλλιως δεν γυρναω. οταν ρωταω τη μανα μου μα πως αντεχεις μου λεει απλα οτι αφου δεν του απανταει δεν εχει με ποιον να τσακωθει και σκαει και οτι επισης δεν προκειται να τον αφησει μονο του να μας φαει την περιουσια που εφτυσε αιμα να φτιαξει για μας! λογικη δικη της. εγω προσωπικα θα τον ειχα δολοφονησει με κανα τηγανι τουλαχιστον 500 φορες... κανε υπομονη μεχρι να ερθει η ωρα να ανοιξεις τα φτερα σου να φυγεις. ρπος το παρον προσπαθησε να εισαι ανεξαρτητη/τος οικονομικα για να μην μπορει να σε ελεγχει σε αυτο... οτι χρειαστεις στειλε μας εδω!