2.7.2014 | 01:58
Υπάρχουν φορές που
αυτά που σκέφτομαι, βλέπω, φαντάζομαι είναι τόσο ...ωραία,που δεν εκφράζονται με λόγια ,τότε κλαίω κάπου βαθιά μέσα μου, από χαρά.Έπειτα συνειδητοποιώ ότι για να τα σκέφτομαι είναι μέσα μου κομμάτι μου,η ψυχή μου είναι αυτή ....έπειτα αναλογίζομαι αν τολμώ ,αν τολμώ να γράψω το όνομά μου ,εδώ !..σε μια ανώνυμη εξομολόγηση,είναι δυνατόν;.. και βέβαια τολμάς.Αντώνης.http://www.youtube.com/watch?v=Qrx3RXOsPkQ"Ξεροί καημοί και νερό θαλασσινότο σώμα σου κόλλησε στο σώμα μουμε τον πανσέληνο πόνο του χειμώνα.Ακούς νερά που χύνονται στα μέσα των ποδιών σου;Ανάμεσα στα όνειρα σπαράζει η ζωή μας,ανάμεσα στα όστρακα παφλάζει η καρδιά μας."
