ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

νιωθω τοσο χαμενη μεσα στην ιδια μου την πολη, αναμεσα στις παιδικες μου φιλες και την οικογενεια μου. ενω περιμενα και ανυπομονουσα τοσον καιρο να επιστρεψω γιατι μου ελειπε το ποσο τελεια περνουσα πριν φυγω για φοιτητρια , τωρα απλα μου λειπουν οι φιλοι μου εκ της φοιτητικης ζωης. δεν εχω ορεξη για τιποτα. βγαινω απ το σπιτι απλα για να βγω και μηπως ξεχαστω αλλα ουσιαστικα ειμαι ενα κινουμενο σωμα, ανικανο να μιλησει. εγω που ημουν η ψυχη της παρεας. πανεμορφα.