28.7.2014 | 01:10
Συγγνώμη
Δεν καταλαβαίνω γιατί δε μου δίνεις κάποια ξεκάθαρα σημάδια. Μου μιλάς με γρίφους και μπερδεύομαι. Με πονάει που αμφιβάλλω συνέχεια για σένα.Και γι' αυτό φταις εσύ, γιατί δε με αφήνεις να σε μάθω. Δε θέλω όλο το χρόνο σου, απλώς όταν σου αφιερώνω εγώ το δικό μου θέλω τουλάχιστον να μου δίνεις κάποιες απαντήσεις ή έστω, όταν μου στέλνεις μηνύματα, να μην το κάνεις από απόκρυψη. Γιατί ώρες ώρες νομίζω πως τρελαίνομαι...ξέρεις πώς είναι να σε θεωρούν όλοι παρανοϊκό με έναν έρωτα; Με κάνεις να ζω μέσα στην ανασφάλεια, γιατί πρέπει να εμπιστεύομαι διαρκώς το ένστικτό μου και το κάνω, αλλά θέλω και κάποιες αποδείξεις. Σ' αγαπάω, αλλά η αγάπη αυτή δεν έχει έρεισμα και γρατζουνάει την ψυχή μου, γιατί ψάχνει τρόπο να ριζώσει, να διοχετευθεί... Δεν καταλαβαίνω γιατί με κρατάς σε απόσταση όταν από τη μεριά σου έχεις εκμηδενίσει τις αποστάσεις. Είναι άδικο, με προβληματίζει και με στεναχωρεί.